Η καμπουροφάλαινα, ή Megaptera novaeangliae, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ιδιαίτερα κητώδη.
Με τις περίεργες συνήθειες και τους τρόπους επικοινωνίας της, η καμπουροφάλαινα είναι διάσημη για το ιδιαίτερο τραγούδι της, το οποίο είναι θεμελιώδες στην ανταλλαγή πληροφοριών με τους υπόλοιπους συγγενείς της. Επιπλέον, οι φάλαινες είναι αποδημητικά ζώα που διανύουν μεγάλες αποστάσεις κάθε χρόνο. Θέλετε να μάθετε λίγα περισσότερα για αυτούς Στο PlanèteAnimal σας μιλάμε για όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με την καμπουροφάλαινα.
Origin
- Αμερική
- Ανταρκτική
- Ασία
- Καναδάς
- Κόστα Ρίκα
- Ηνωμένες Πολιτείες
- Ιαπωνία
- Μεξικό
Χαρακτηριστικά της Φάλαινας
Η καμπουροφάλαινα είναι μια φάλαινα baleen, η οποία μοιράζεται την οικογένειά της με άλλα είδη όπως η γαλάζια φάλαινα, η φάλαινα με πτερύγια ή η φάλαινα μινκ. Το 1756, ο Γάλλος ζωολόγος Mathurin Jacques Brisson το βάφτισε «Φάλαινα της Νέας Αγγλίας» ή megaptera novaeangliae, το επιστημονικό του όνομα. Ωστόσο, στις αρχές του 19ου αιώνα, άρχισε να αποκαλείται «Humpbackhale», λόγω της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης όταν βυθιζόταν στο νερό.
Οι καμπουροφάλαινες έχουν μια πολύ ιδιαίτερη ανατομία, τονίζοντας τα μεγάλα θωρακικά πτερύγια τους, τα οποία μετρούν το ένα τρίτο του υπόλοιπου σώματος.Αντίθετα, το ραχιαίο πτερύγιο τους είναι μικρό και έχει σχήματα που κυμαίνονται από δρεπάνι έως σχεδόν ανεπαίσθητα σχήματα.
Το κεφάλι της καμπουροφάλαινας είναι μοναδικό, με κόμπους και αρκετά επίμηκες, έχει μερικά εξογκώματα που ονομάζονται κεφαλικά φυμάτια που υπάρχουν μόνο σε αυτό το είδος. Η ουρά του, που βγαίνει από το νερό όταν βουτάει, έχει ένα σχέδιο αποκλειστικά για κάθε δείγμα, στο οποίο αναμειγνύονται το μαύρο και το άσπρο. Το χρώμα του σώματός του ποικίλλει στην κοιλιά, από λευκό έως μαύρο ή στίγματα, αλλά σε όλα τα άτομα η πλάτη είναι μαύρη.
Μέγεθος Humpback Whale
Η καμπουροφάλαινα είναι ένα μεγάλο κήτος, που είναι μια από τις μεγαλύτερες φάλαινες στον κόσμο. Ειδικότερα, ξεχωρίζει ο σεξουαλικός διμορφισμός του είδους, καθώς τα θηλυκά είναι σημαντικά μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Η διαφορά είναι διαβόητη, γιατί ενώ ένα θηλυκό έχει συνήθως ύψος μεταξύ 11,9 και 13,9 μέτρα, με ύψος έως και 15,5 μέτρα, τα αρσενικά βρίσκονται συνήθως στην περιοχή μεταξύ 11 και 13 μέτρων, αν και έχουν καταγραφεί αρσενικά δείγματα έως 14 μέτρα. .
Οικότοπος φυσητήρων
Υπάρχουν πληθυσμοί φαλαινών και στο βόρειο ημισφαίριο και στο νότιο ημισφαίριο. Ζουν στους ωκεανούς μεταξύ 60º νότιου γεωγραφικού πλάτους και 65º βόρειου γεωγραφικού πλάτους και πραγματοποιούν μια περίπλοκη ετήσια μετανάστευση. Το καλοκαίρι, οι φάλαινες ζουν σε κρύες θάλασσες σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη, ενώ το χειμώνα προτιμούν να μετακινούνται σε πιο ζεστά νερά.
Οι πληθυσμοί διακρίνονται γενικά ανάλογα με την τοποθεσία τους, με τους τρεις πιο σημαντικούς να είναι αυτοί που υπάρχουν στον Βόρειο Ατλαντικό, στο Νότιο Ημισφαίριο και στον Βόρειο Ειρηνικό. Δεν είναι συνηθισμένο για πληθυσμούς φαλαινών από διαφορετικά μέρη να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Μετανάστευση φυσητήρων
Η μετανάστευση των φαλαινών είναι εποχιακή. Μεταναστεύουν στις αρχές του καλοκαιριού, όταν προτιμούν τα κρύα νερά, και μένουν εκεί μέχρι το χειμώνα, όταν μετακομίζουν σε πιο ζεστά νερά.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχουν τρεις κύριοι πληθυσμοί φαλαινών, καθένας από τους οποίους έχει διαφορετική μετανάστευση. Για παράδειγμα, οι φάλαινες του Ειρηνικού ζουν το χειμώνα στις ακτές της Χαβάης, της Κόστα Ρίκα, του Μεξικού ή της Ιαπωνίας, ενώ το καλοκαίρι συνήθως περνάει στις ακτές μεταξύ των εδαφών της Καλιφόρνια και της Αλάσκας.
Οι αποστάσεις που διανύθηκαν κατά τη μετανάστευση μπορεί να είναι απίστευτα μεγάλες, με κάθε φάλαινα να φτάνει σε απόσταση 25.000 χιλιομέτρων σε ένα μόνο έτος. Κατά τη διάρκεια του χρόνου που βρίσκονται σε κίνηση, σχεδόν δεν ξεκουράζονται ή σταματούν να τραφούν, επιβιώνουν με τα αποθέματα λίπους του σώματος τους.
Συμπεριφορά και συνήθειες της καμπουρφάλαινας
Οι καμπουροφάλαινες είναι ασυνήθιστα ζώα, που ζουν σε κοινότητες. Αυτές οι ομάδες φαλαινών είναι μικρές, με μόνο τον σημερινό δεσμό μεταξύ μητέρων και μόσχων να είναι αξιόπιστος και σταθερός.Ένας από τους λόγους για τους οποίους αλλάζει η σύνθεση των ομάδων είναι η έντονη αντιπαλότητα που υπάρχει μεταξύ των αρσενικών με καμπούρα. Αυτός ο ανταγωνισμός είναι ιδιαίτερα έντονος κατά την περίοδο ζευγαρώματος, που γίνεται το καλοκαίρι. Σε αυτό το σημείο, τα αρσενικά πρέπει να επικρατήσουν, γιατί οι φάλαινες είναι πολυγαμικές, δηλαδή δεν έχουν σταθερό σύντροφο.
Αυτά τα κητώδη επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω φωνητικών ή τραγουδιών. Αυτά, όπως και το μέγεθος της φάλαινας, διαφέρουν ανάλογα με το φύλο. Στα αρσενικά, το τραγούδι είναι μακρύ, περίπλοκο και πολύ ηχητικό, ενώ στα θηλυκά είναι πιο αδύναμο και πιο σύντομο. Αυτά τα τραγούδια έχουν μέση διάρκεια από 10 έως 20 λεπτά και μπορούν να επαναληφθούν συνεχώς κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης.
Το τραγούδι των φαλαινών χρησιμοποιείται για να διακρίνει άτομα σε έναν πληθυσμό, αφού έχει παρατηρηθεί ότι οι φυσητόφάλαινες σε μια περιοχή έχουν όλες το ίδιο τραγούδι, το οποίο αλλάζει με τα χρόνια. Αν και είναι ένα πολύ μελετημένο τραγούδι, ακόμα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή σκοπό του.Ορισμένες υποθέσεις υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως εργαλείο για τα αρσενικά για να προσελκύσουν τα θηλυκά και άλλες λένε ότι είναι ένας μηχανισμός ηχοεντοπισμού.
Σε ό,τι αφορά τη διατροφή τους, οι φάλαινες έχουν περιορισμό στην κατανάλωση τροφής, καθώς είναι φάλαινες φάλαινες και στερούνται δοντιών. Αυτό τους αναγκάζει να καταναλώνουν πολύ μικρές ποσότητες τροφής, καθώς δεν μπορούν να αλέσουν ή να μασήσουν. Αυτός είναι ο λόγος που οι φυσητόφάλαινες τρέφονται με κριλ, μικροσκοπικά καρκινοειδή και πλαγκτόν, καθώς και με μικρά ψάρια όπως η ρέγγα ή το σκουμπρί.
Κινδυνεύει η καμπούρα;
Η καμπουροφάλαινα ανήκει στην κατηγορία διατήρησης που προκαλεί λιγότερο ανησυχία, αν και βρίσκεται σε πτώση, σύμφωνα με στοιχεία της IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων). Αν και η κατάσταση της φυσητήρας θεωρούνταν ευάλωτη πριν από μερικά χρόνια, οι πληθυσμοί φαίνεται τώρα να έχουν ανακάμψει σε επίπεδα που δεν προκαλούν ανησυχία.
Ωστόσο, αυτή η βελτίωση δεν υπάρχει σε όλους τους υποπληθυσμούς, καθώς δύο από αυτούς συνεχίζουν να μειώνονται αντί να αυξάνονται. Το γεγονός ότι αυτό το είδος έχει αποδειχθεί τόσο απειλούμενο οφείλεται στο γεγονός ότι προηγουμένως ήταν στόχος εμπορικής φαλαινοθηρίας. Αυτή η πρακτική έχει πλέον απαγορευτεί, γεγονός που επέτρεψε στους ανθρώπους να αναρρώσουν.
Φάλαινα φυσητήρας
