Το cnidarian phylum περιλαμβάνει περισσότερα από 10.000 είδη υδρόβιων ζώων τα οποία, ανάλογα με τον τύπο, ζουν σε αλμυρό ή γλυκό νερό. Μεταξύ αυτών των ζώων είναι οι μέδουσες, οι οποίες είναι διαφορετικών τάξεων. Ένα από αυτά είναι το Scyphozoa, το οποίο συνήθως ονομάζεται αληθινή μέδουσα και είναι αποκλειστικά θαλάσσιο. Ανάμεσά τους, η πελαγική μέδουσα ή η μοβ μέδουσα (Pelagia noctiluca), πολύ διαδεδομένη σε ορισμένες θαλάσσιες περιοχές και για την οποία θα σας πούμε τα πάντα σε αυτό το φύλλο PlanetAnimal.
Καλή ανάγνωση!
Origin
- Αφρική
- Αμερική
- Ασία
- Ευρώπη
- Ωκεανία
Χαρακτηριστικά της πελαγικής μέδουσας
Τα κύρια χαρακτηριστικά της πελαγικής μέδουσας είναι:
- Οι πελαγικές μέδουσες παρουσιάζουν ακτινική συμμετρία.
- Το σώμα της αποτελείται από εξειδικευμένους ιστούς: δεν έχει όργανα.
- Το νευρικό, το πεπτικό και το αναπνευστικό σύστημα είναι πρωτόγονα, αλλά εξακολουθούν να είναι σε θέση να παρέχουν τις βασικές λειτουργίες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση της μέδουσας.
- Οι ιστοί χωρίζονται σε τρία: την εξωτερική επιδερμίδα, το εσωτερικό χόριο και ένα στρώμα που ονομάζεται ζελατινώδες μεσόγλαιο, το οποίο είναι παρόμοιο με ένα είδος χόνδρου, αλλά λιγότερο συμπαγές.
- Έχει ένα μόνο άνοιγμα στο σώμα: αυτό αντιστοιχεί στον στοματικό χώρο, για τροφή αλλά και για απέκκριση.
- Έχει τέσσερις λοβούς: αυτοί ονομάζονται στοματικοί βραχίονες και σχετίζονται με το άνοιγμα του σώματος που αναφέρθηκε παραπάνω.
- Το manubrium χωρίζεται σε οκτώ λοβούς: το σχήμα μπορεί να είναι καμπάνα ή ημισφαιρικό.
- Ο χρωματισμός ποικίλλει από μωβ, ανοιχτό καφέ, κοκκινοκαφέ έως ανοιχτό κίτρινο.
- Το κουδούνι έχει κυματιστό σχήμα: οκτώ πλοκάμια βρίσκονται στο κουδούνι, αρκετά ελαστικά και λεπτού σχήματος. έχουν λειτουργία διάτρησης, με την οποία ενοφθαλμίζει τις τοξίνες της.
- Η διάμετρος του κουδουνιού είναι μεταβλητή: μπορεί να κυμαίνεται από 3 έως 12 cm.
- Ευαίσθητοι ιστοί βρίσκονται στους λοβούς: είναι υποδοχείς φωτός και οσμής. Είναι λοιπόν ένας τύπος χημειοϋποδοχέων.
- Έχουν διαφοροποιημένες γονάδες: δηλαδή θηλυκό και αρσενικό.
- Η ιδιαιτερότητα αυτής της μέδουσας, εξ ου και το όνομά της, είναι η ικανότητα φωταύγειας της: αυτή ενεργοποιείται όταν το ζώο ενοχλείται ή βρίσκεται σε ταραγμένο νερό.Μπορεί ακόμη και να εκκρίνει μια ζελατινώδη ουσία που είναι επίσης φωταυγή. Αυτό οφείλεται στην παρουσία μιας πρωτεΐνης.
Οικότοπος της πελαγικής μέδουσας
Η πελαγική μέδουσα έχει ευρεία παγκόσμια κατανομή και είναι παρούσα στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και τον Ινδικό ωκεανό. Διανέμεται κυρίως σε μεγάλα υδάτινα σώματα, αλλά και στα παράκτια ύδατα και μπορεί ακόμη και να προσαρμοστεί σε όλες σχεδόν τις περιοχές του θαλάσσιου περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων των εύκρατων, θερμών ή τροπικών νερών. Η πελαγική ή φωτεινή μέδουσα ζει κυρίως βόρεια του Ισημερινού, στη Βόρεια Θάλασσα, στον Καναδικό Ατλαντικό, στον Κόλπο του Μεξικού, στη Μεσόγειο και στην Αυστραλία.
Συνήθειες της πελαγικής μέδουσας (Glow Jellyfish)
Μία από τις συνήθειες των πελαγικών μεδουσών είναι ότι συνήθως σχηματίζουν μεγάλες συναθροίσεις ατόμων που μπορούν να αριθμούν χιλιάδες μέδουσες.Για να κινηθούν, εκτελούν ρυθμικές συσπάσεις με την κάτω πλευρά του κουδουνιού, κάτι που τους βοηθά να προωθηθούν. Ο ζελατινώδης ιστός του μεσογλαίου παρέχει επίσης άνωση σε αυτά τα ζώα.
Όπως συμβαίνει στην ομάδα των cnidarians, αυτές οι μέδουσες έχουν ένα εξειδικευμένο οργανίδιο γνωστό ως νηματοκύστη, ικανό να εκκρίνει μια τοξική ουσία που εμβολιάζει τη λεία τους καθώς και όλα τα όντα που τις ενοχλούν. Στην περίπτωση των ανθρώπων, αν και δεν είναι είδος θανατηφόρων μεδουσών, προκαλεί δερματικές παθήσεις, οι οποίες μπορεί να είναι λίγο πολύ επώδυνες. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε ορισμένες παράκτιες περιοχές, την ώρα που οι τουρίστες συχνάζουν στις παραλίες, καθώς είναι σύνηθες φαινόμενο αυτά τα ζώα να καταλήγουν να μένουν κλειστά σε συγκεκριμένες περιοχές.
Ταΐζοντας τις πελαγικές μέδουσες
Αυτή η μέδουσα, όπως και οι άλλες, κυνηγά ενεργά τη λεία της. Για να το κάνει αυτό, χρησιμοποιεί τα πλοκάμια του, τα οποία περιέχουν κύτταρα που ονομάζονται κνιδοκύτταρα.Κάθε ένα από αυτά τα κύτταρα είναι προικισμένο με νηματοκύστεις, οι οποίες λειτουργούν σαν ένα είδος αιχμηρού καμακιού, το οποίο εισάγεται στο θήραμα και το οποίο, μόλις μπει μέσα, εμβολιάζει την τοξική ουσία.
Αυτές οι δομές τροφοδοσίας και άμυνας είναι τόσο ισχυρές που μπορούν να διεισδύσουν στο κέλυφος ενός καβουριού, το οποίο μπορεί στη συνέχεια να φάει η μέδουσα.
Η πέψη αυτού του τύπου μεδουσών γίνεται ενδο- και εξωκυτταρικά, σε εξειδικευμένους ιστούς διατροφής σε μια εντερική κοιλότητα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να καταναλώνει διάφορα είδη ζώων, μεταξύ των οποίων μπορούμε να αναφέρουμε:
- Ζωοπλαγκτόν
- Ψάρι
- καρκινοειδή
- Αυγά
- Άλλες μέδουσες
Αναπαραγωγή της πελαγικής μέδουσας
Η πελαγική μέδουσα έχει χωριστά φύλα. Για την αναπαραγωγή, το αρσενικό και το θηλυκό απελευθερώνουν τους γαμέτες τους στο νερό, όπου γίνεται η γονιμοποίηση, η οποία είναι επομένως εξωτερικού τύπου.Τα ωάρια και το σπέρμα απελευθερώνονται μέσω του στόματος του ζώου από τις γονάδες, οι οποίες βρίσκονται προς την κεντρική περιοχή του σώματος.
Μόλις γίνει η γονιμοποίηση, σχηματίζεται ένα διαφοροποιημένο έμβρυο, που ονομάζεται planula, το οποίο έχει βλεφαρίδες που του επιτρέπουν να κολυμπάει ελεύθερα, κινούμενο σε ανοιχτά νερά. Σε αντίθεση με άλλες μέδουσες, η πελαγική μέδουσα δεν έχει φάση άμισχου πολύποδα, αφού από το planula γεννιέται η μορφή που ονομάζεται έφυρα (έφυρα), η οποία αντιστοιχεί σε μια νεαρή μέδουσα, η οποία μετά από μια διαδικασία ανάπτυξης και ανάπτυξης μεταμορφώνεται σε ενήλικο άτομο. . Αυτό ολοκληρώνει τον αναπαραγωγικό κύκλο, στον οποίο οι απόγονοι δεν λαμβάνουν γονική φροντίδα.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την αναπαραγωγή των μεδουσών και για το πώς γεννιούνται οι μέδουσες, σας αφήνουμε να ανακαλύψετε τα παρακάτω άρθρα από το PlanèteAnimal.
Κατάσταση διατήρησης της πελαγικής μέδουσας
Δεν έχει αναφερθεί αξιολόγηση της κατάστασης διατήρησης της πελαγικής μέδουσας.Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό, όπως και άλλα είδη μεδουσών, να μην κινδυνεύει. Αντίθετα, η μαζική μείωση των φυσικών αρπακτικών και οι τροποποιήσεις του θαλάσσιου συστήματος λόγω της κλιματικής αλλαγής μάλλον αυξάνουν τα επίπεδα πληθυσμού του είδους. Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, δεν θα ήταν επίσης σκόπιμο, καθώς πρέπει να υπάρχει πάντα μια πληθυσμιακή ισορροπία για κάθε ομάδα ζώων.
Πελαγικές εικόνες μεδουσών
