Ο γκρίζος λύκος (Canis lupus) είναι ένα είδος σαρκοφάγου από την ομάδα των Canidae που παραδοσιακά είχε ευρεία εξάπλωση σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Υπάρχουν πολλά υποείδη, ένα από αυτά είναι κοινώς γνωστό ως ο μεξικανικός λύκος (Canis lupus baileyi), ο οποίος υπέφερε τρομερά από τη σφαγή ολόκληρου σχεδόν του πληθυσμού του. Αν και οι λύκοι μπορούν να προκαλέσουν κάποια ταλαιπωρία με τα οικόσιτα ζώα, αυτό οφείλεται κυρίως στην έλλειψη θηραμάτων στα φυσικά τους ενδιαιτήματα, τα οποία μειώνονται από τις ανθρώπινες ενέργειες.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο από το PlanèteAnimal και ανακαλύψτε τα πιο σχετικά δεδομένα για τα χαρακτηριστικά του μεξικανικού γκρίζου λύκου, τον βιότοπό του, τις συνήθειές του και την τρέχουσα κατάσταση διατήρησής του.
Origin
- Αμερική
- Ηνωμένες Πολιτείες
- Μεξικό
Χαρακτηριστικά του Μεξικανού Γκρίζου Λύκου
Εδώ είναι τα κύρια καθοριστικά χαρακτηριστικά του μεξικανικού υποείδους λύκου:
- Από όλα τα υποείδη, ο μεξικανικός λύκος είναι αυτός με τις μεγαλύτερες γενετικές διαφορές, δίνοντάς του φυσικά χαρακτηριστικά, όπως η μορφολογία και ο χρωματισμός, που τον ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους Αμερικανούς λύκους. Επιπλέον, η συμπεριφορά και το οικοσύστημά του στην άγρια φύση είναι διαφορετικά, ώστε να μπορεί, για παράδειγμα, να κατοικεί σε πιο άνυδρα μέρη από άλλα υποείδη.
- Αυτό το υποείδος μοιάζει πολύ περισσότερο με μεγάλο σκύλο παρά με άλλους τύπους λύκων.
- Είναι περίπου 1 έως 1,5 μέτρο μήκος και έχει ύψος στο ακρώμιο μεταξύ 60 και 80 cm. Όσον αφορά το βάρος, είναι μεταξύ 20-30 κιλών, επομένως είναι ο μικρότερος λύκος μεταξύ αυτών που υπάρχουν στη Βόρεια Αμερική.
- Τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά.
- Το κεφάλι είναι επίμηκες, το ρύγχος χοντρό, τα αυτιά μεγάλα και στρογγυλεμένα στις άκρες.
- Η γούνα αυτού του λύκου είναι άφθονη, στο πάνω μέρος έχει συνήθως συνδυασμό γκρι με χρώμα παρόμοιο με τη σκουριά. Περιστασιακά παρατηρούμε μαύρες περιοχές στην πλάτη, ενώ η κοιλιά και τα πόδια είναι καθαρά.
- Έχει μακριά ουρά με χοντρή γούνα.
- Τα πόδια του είναι μακριά και καλά ανεπτυγμένα.
- Ο Μεξικανός λύκος έχει χαρακτηριστικά προσώπου που τον ξεχωρίζουν από τους άλλους λύκους, οι οποίοι διακρίνονται από μια ζώνη μεταβλητού χρώματος που εκτείνεται από το κέντρο των ματιών μέχρι τη μύτη.Στη συνέχεια, κάτω από τα μάτια εκτείνεται ο ίδιος χρωματισμός του κεφαλιού, ακολουθούμενος από το λευκό χρώμα, που εκτείνεται στα πλάγια και στο στήθος.
Οικότοπος μεξικανικού λύκου
Αυτό το ζώο είναι ένα υποείδος που αρχικά περιοριζόταν σε ορισμένες περιοχές του Μεξικού και των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην πρώτη περίπτωση, διανεμήθηκε από το νότιο έως το κεντρικό Μεξικό, με μεγάλη αφθονία στη δυτική και ανατολική Sierra Madre, καθώς και στην κεντρική ηφαιστειακή περιοχή. Στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, κατέλαβε το νοτιοδυτικό Τέξας, το νότιο Νέο Μεξικό και τη νοτιοδυτική Αριζόνα. Ο μεξικανικός λύκος θα μπορούσε να ευδοκιμήσει σε διάφορους τύπους οικοτόπων, από ορεινά δάση έως τις ερημικές περιοχές της Τσιουάουα και της Σονόρα.
Αυτό το ζώο αντιμετώπισε ακραίο κυνήγι που το έκανε να εξαφανιστεί από τις προαναφερθείσες περιοχές. Πρόσφατα, η επανεισαγωγή του περιορίστηκε στην ανατολική Αριζόνα, την κομητεία Gila, το δυτικό Νέο Μεξικό και το βόρειο Μεξικό, ιδιαίτερα στη Sierra de San Luis.
Μεξικανική δίαιτα γκρίζου λύκου
Ο μεξικανικός λύκος, όπως όλα τα άλλα υποείδη λύκων, είναι σαρκοφάγο ζώο και η διατροφή του βασίζεται κυρίως σε ζώα όπως άλκες, ελάφι, αγριογούρουνο, λαγούς και γενικά, τα μικρά θηλαστικά που υπάρχουν σε ο βιότοπος. Θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει πτώματα και ανθρώπινα απόβλητα στη διατροφή του.
Κατά τη γέννηση, τα μικρά θηλάζουν για μικρό χρονικό διάστημα, περίπου ένα μήνα. Μόλις αρχίσουν να αναπτύσσονται τα δόντια, οι γονείς, βασικά η μητέρα, αναμείνουν την τροφή ώστε να ξεκινήσουν μια ημι-στερεή δίαιτα, ώστε αργότερα, όταν τα δόντια αναπτυχθούν πλήρως, να αρχίσουν να τρώνε ζώα που κυνηγούν οι ενήλικες.
Παραδοσιακά, ο μεξικανικός λύκος κυνηγούσε το θήραμά του στο φυσικό του περιβάλλον, ωστόσο, όταν αυτό άρχισε να μειώνεται, ήταν απαραίτητο να λεηλατήσει οικόσιτα ζώα για τροφή, γεγονός που προκάλεσε συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων και αυτών των κυνοδόντων.Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που προκάλεσε το ακατάλληλο και υπερβολικό κυνήγι του μεξικανικού λύκου.
Συνήθειες του Μεξικανού Γκρίζου Λύκου
Ο Μεξικανός λύκος τείνει να έχει νυχτερινές συνήθειες, κάτι που δεν τον περιορίζει στις ημερήσιες κινήσεις. Αυτό το υποείδος αναπτύσσει σύνθετες κοινωνικές συμπεριφορές, με στενή επικοινωνία μεταξύ των μελών της αγέλης. Μία από τις ιδιαίτερες συνήθειές του είναι να κυνηγάει σε αγέλες, κάτι που το κάνει πολύ επιδέξια. Η σαγηνευτική εμφάνιση αυτού του λύκου, οι κυνηγετικές του ικανότητες, αλλά και το εκπληκτικό ουρλιαχτό του, έκαναν τον μεξικανικό λύκο κάποτε ένα ζώο που τιμούνταν από τους αποίκους που αποτελούσαν τις φυλές της περιοχής όπου ζούσε.
Από την άλλη, διαπιστώσαμε ότι δεν είναι ζώο με μεταναστευτικές συνήθειες, ωστόσο τον χειμώνα που άρχισαν να κινούνται θηράματα όπως οι άλκες, κινήθηκε και ο μεξικανικός λύκος και τον ακολούθησε για να ταΐσει.
Τα Πακέτα καθορίζουν μια καθορισμένη περιοχή ως την επικράτειά τους, μέσω της οποίας κινούνται συνεχώς. Η έκταση αυτής της περιοχής εξαρτάται γενικά από τις διαθέσιμες ποσότητες θηραμάτων. Για να δημιουργήσουν νέες αγέλες, οι νεαροί λύκοι τείνουν να διασκορπίζονται σε νέες περιοχές, οι οποίες κατακτώνται για να βρουν τις δικές τους αγέλες.
Αναπαραγωγή του Μεξικανού γκρίζου λύκου
Η αναπαραγωγή λύκου στο Μεξικό πραγματοποιείται μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου. Όπως και με άλλα υποείδη, μόνο το ζεύγος άλφα της αγέλης επιτρέπεται να αναπαραχθεί, παραμένοντας μαζί μέχρι να πεθάνουν. Η οικογενειακή ομάδα συνήθως αποτελείται από 4 έως 9 άτομα.
Η περίοδος κύησης διαρκεί από 63 έως 65 ημέρες, μετά από την οποία γεννιούνται μεταξύ 4 και 7 μωρά, τυφλά, κωφά και εξαρτημένα πλήρως από τους γονείς τους. Η μητέρα μένει στο κρησφύγετο για να φροντίζει τα μικρά και να τα ταΐζει, ενώ το αρσενικό είναι συχνά κοντά τους για να τα προστατεύει από κάθε κίνδυνο.Θα περάσουν αρκετές εβδομάδες μέχρι να βγουν από το άντρο τα νέα μέλη της αγέλης των λύκων του Μεξικού.
Κατάσταση διατήρησης του μεξικανικού λύκου
Η κατάσταση διατήρησης του μεξικανικού λύκου ήταν μια πολύ περίπλοκη κατάσταση για τον πληθυσμό αυτού του υποείδους. Αυτός ο κυνηγός κυνηγήθηκε μαζικά και μάλιστα δηλητηριάστηκε, γεγονός που οδήγησε στην σχεδόν εξαφάνισή του στο Μεξικό και στις Ηνωμένες Πολιτείες και, κατά συνέπεια, να κηρυχθεί πιθανότατα εξαφανισμένο στη φύση.
Μερικά άτομα συνελήφθησαν για να σχηματίσουν ένα πρόγραμμα επανεισαγωγής του Μεξικανικού λύκου, το οποίο το 2011 επέτρεψε την απελευθέρωση στη Σονόρα του Μεξικού, ορισμένων δειγμάτων. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκαν άλλες 11 κυκλοφορίες.
Πρόσφατα, το 2019, γεννήθηκαν τουλάχιστον 30 μικρά στη φύση, γεγονός που επέτρεψε στη μεξικανική νομοθεσία διατήρησης για αυτό το ζώο να αλλάξει την κατάστασή του από πιθανώς εξαφανισμένο στη φύση σε απειλούμενη εξαφάνιση.
Ο Μεξικανός λύκος υπήρξε ένα από τα πολλά ζώα θύματα ανθρώπινων πράξεων, κάτι που αναμφίβολα μας οδηγεί να σκεφτούμε για άλλη μια φορά το επείγον να αλλάξουμε τη σχέση μας με την υπόλοιπη βιοποικιλότητα .
Φωτογραφίες του Μεξικανού Γκρίζου Λύκου
