Η πολική αλεπού (Vulpes lagopus ή Alopex lagopus), γνωστή και ως αρκτική αλεπού, είναι ένα είδος μικρής αλεπούς που ξεχωρίζει για την όμορφη άψογη λευκή γούνα της. Αλλά πέρα από την εμφάνισή τους, αυτοί οι κυνόδοντες ξεχωρίζουν ως ένα από τα λίγα είδη που μπορούν να κυνηγήσουν και να επιβιώσουν στην παγωμένη τούνδρα της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας.
Μάθετε περισσότερα για τα είδη αλεπούς χάρη στο PlanèteAnimal, ξεκινώντας με την αρκτική αλεπού, θα σας πούμε για την προέλευσή της, τη διατροφή της ή τον τρόπο αναπαραγωγής της, απολαύστε την ανάγνωση!
Origin
- Αμερική
- Ασία
- Ευρώπη
- Καναδάς
- Γροιλανδία
- Ισλανδία
- Ρωσία
Προέλευση της αρκτικής αλεπούς
Η αρκτική αλεπού είναι ένας μικρός σκύλος που ανήκει στο γένος Vupes, το οποίο περιλαμβάνει αληθινές αλεπούδες που προέρχονται από το βόρειο ημισφαίριο (όπως η κόκκινη αλεπού και η γκρίζα αλεπού). Ειδικότερα, είναι το μόνο είδος αλεπούς που ανήκει στην πανίδα της Αρκτικής Τόνδρας. Το περιβάλλον του εκτείνεται από τις πολικές περιοχές της Ευρασίας και της Βόρειας Αμερικής, από τον Καναδά έως τη Σιβηρία, και περιλαμβάνει επίσης τα νησιά της Αρκτικής, όπως η Γροιλανδία, η Ισλανδία και τα νησιά Bering.
Παρά το μικρό τους μέγεθος, οι αρκτικές αλεπούδες είναι πολύ ανθεκτικά ζώα, ικανά να αντέξουν τους σκληρούς χειμώνες αυτών των περιοχών όπου η θερμοκρασία μπορεί να πέσει στους -50 βαθμούς. Σήμερα, αναγνωρίζονται 4 υποείδη αρκτικής αλεπούς:
- Alopex lagopus foragorapusis
- Alopex lagopus fuliginosus
- Alopex lagopus beringensis
- Alopex lagopus pribilofensis
Εμφάνιση και ανατομία της αρκτικής αλεπούς
Ο οργανισμός των πολικών αλεπούδων τους επιτρέπει να επιβιώσουν σε ένα ακραίο περιβάλλον όπως ο Βόρειος Πόλος. Το συμπαγές σώμα, το παχύ δέρμα και το πυκνό τρίχωμα τους βοηθούν να συγκρατούν τη θερμότητα και να απομονώνονται από τις κλιματικές αντιξοότητες του περιβάλλοντος. Στην ενήλικη ζωή, οι πολικές αλεπούδες έχουν ύψος μεταξύ 35 και 55 cm, για μέσο βάρος 1,5 και 2,9 κιλά για τα θηλυκά και 3,2 έως 9,4 κιλά για τα αρσενικά.
Με την έλευση του χειμώνα, η αρκτική αλεπού υιοθετεί τη θεαματική χειμωνιάτικη γούνα της, πολύ ογκώδη, μακριά και εντελώς λευκή. Αυτή η γούνα επιτρέπει στην αρκτική αλεπού να καμουφλάρεται εύκολα ανάμεσα στο άφθονο χιόνι που καλύπτει τα τοπία της αρκτικής τούνδρας κατά την πιο κρύα εποχή του χρόνου.Αλλά κατά τις πιο ζεστές εποχές, η γούνα της πολικής αλεπούς είναι λιγότερο πυκνή και πιο κοντή για να αντέχει σε υψηλότερες θερμοκρασίες και τα χρώματά της είναι πιο γκρίζα, ακόμη και καφέ. Αυτή η διαδικασία γέννησης είναι απαραίτητη για να μπορεί αυτό το είδος να προσαρμοστεί στις ακραίες κλιματικές αλλαγές από τις οποίες περνούν οι πολικές ζώνες.
Η μακριά και ογκώδης ουρά των αρκτικών αλεπούδων είναι επίσης μια σημαντική πτυχή της ανατομίας τους. Εκτός από το ότι τους βοηθά να διατηρήσουν την ισορροπία τους, τους επιτρέπει να παραμείνουν ζεστοί κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Για να ολοκληρώσουμε για τα πιο διακριτά φυσικά χαρακτηριστικά της πολικής αλεπούς, πρέπει να αναφέρουμε το επιμήκη ρύγχος της, που της επιτρέπει να απολαμβάνει μια πολύ ανεπτυγμένη όσφρηση, τα πάντα σε εγρήγορση μυτερά αυτιά και τα σκούρα μάτια της, απαραίτητα για ισχυρή όραση που τους επιτρέπει να κυνηγούν χωρίς πολύ φως.
Συμπεριφορά αρκτικής αλεπούς
Οι αλεπούδες της Αρκτικής είναι ενεργητικά ζώα που είναι ενεργά όλο το χρόνο. Αν και ο μεταβολισμός τους γίνεται λίγο πιο αργός το χειμώνα για να εξοικονομήσουν ενέργεια και να διατηρήσουν τη θερμότητα, οι αρκτικές αλεπούδες δεν πέφτουν σε χειμερία νάρκη και εξακολουθούν να είναι ενεργές τους πιο κρύους μήνες του χρόνου. Είναι νυκτόβια ζώα καθώς βγαίνουν για να κυνηγήσουν τις πιο ήσυχες εποχές της αρκτικής τούνδρας.
Όσο για τη διατροφή τους, η αρκτική αλεπού είναι ένα ευκαιριακό σαρκοφάγο ζώο που μπορεί να τρέφεται τόσο με το θήραμα που κυνηγά όσο και με τα πτώματα που αφήνουν οι πολικές αρκούδες. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αρκετό φαγητό, οι αρκτικές αλεπούδες ενδέχεται να μεταναστεύσουν σε άλλες περιοχές.
Είναι σύνηθες φαινόμενο οι πολικές αλεπούδες να ακολουθούν τα βήματα των πολικών αρκούδων για να απολαύσουν τα λείψανά τους. Ωστόσο, είναι έξυπνοι και διακριτικοί κυνηγοί που μπορούν να πιάσουν πουλιά και θηλαστικά, με κύριο θήραμα το λέμινγκ.
Αναπαραγωγή της αρκτικής αλεπούς
Αν και είναι πολύ κοινωνική, η αρκτική αλεπού είναι ένα μοναχικό ζώο που ζει μόνο του και μεταναστεύει μόνη στο περιβάλλον της. Τα ζευγάρια σχηματίζονται κατά τις περιόδους αναπαραγωγής, που μπορεί να εμφανιστούν κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους, εκτός από τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Επιπλέον, η αρκτική αλεπού είναι ένα μονογαμικό ζώο και πιστό στον σύντροφό της, τον οποίο θα βρει μόλις πλησιάσει η εποχή του ζευγαρώματος, μέχρι να πεθάνει ο ένας από τους δύο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να περάσουν αρκετά χρόνια πριν μια αρκτική αλεπού ζευγαρώσει με άλλο άτομο μετά το θάνατο του συνήθους συντρόφου της.
Όπως τα περισσότερα θηλαστικά, οι αρκτικές αλεπούδες είναι ζωοτόκες, πράγμα που σημαίνει ότι η γονιμοποίηση και η ανάπτυξη των μικρών γίνεται στη μήτρα της μητέρας. Μετά το ζευγάρωμα, τα θηλυκά βιώνουν μια περίοδο κύησης 50-55 ημερών, μετά την οποία γεννούν συνήθως άφθονα γέννα, λόγω του υψηλού ποσοστού θνησιμότητας των νεοσσών που σχετίζεται με τις κλιματικές συνθήκες του περιβάλλοντός τους.
Σε κάθε ρίξιμο, συνήθως γεννιούνται τουλάχιστον 6-12 αλεπούδες, αν και μπορεί να υπάρχουν γέννες πάνω από 20. Η ανάπτυξή τους είναι αρκετά γρήγορη και τα μικρά μπορούν να αρχίσουν να ανεξαρτητοποιούνται από τους γονείς τους από τον όγδοο μήνα της ζωής τους. ΖΩΗ. Οι περισσότερες αρκτικές αλεπούδες θα φτάσουν σε σεξουαλική ωριμότητα τον δέκατο μήνα της ζωής, αν και η ακριβής ημερομηνία διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Κατάσταση διατήρησης της αρκτικής αλεπούς
" Η αρκτική αλεπού καταγράφεται επί του παρόντος ως είδος που προκαλεί λιγότερο ανησυχία στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης)."
" Η κατάσταση διατήρησής του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη μεγάλη του ικανότητα να προσαρμόζεται στις ανθρώπινες συνήθειες. Οι αρκτικές αλεπούδες έχουν υιοθετηθεί ευρέως ως κατοικίδια από ανθρώπους που κατοικούν κοντά σε αρκτικές περιοχές. Επιπλέον, όχι μόνο δεν συνιστάται να διατηρείτε μια αλεπού ως κατοικίδιο, επειδή είναι ένα άγριο ζώο που μπορεί εύκολα να επηρεαστεί από το στρες και να μεταδώσει ορισμένες ζωονόσους στον άνθρωπο, αλλά αυτή η πρακτική απαγορεύεται στις περισσότερες χώρες."
" Είναι επίσης αλήθεια ότι οι αρκτικές αλεπούδες έχουν λίγα αρπακτικά στο φυσικό τους περιβάλλον, καθώς οι πολικές αρκούδες γενικά τείνουν να τους αγνοούν, ενώ οι λύκοι και οι κουκουβάγιες είναι οι κύριες φυσικές απειλές τους. Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί ότι το κυνήγι αρκτικών αλεπούδων έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια, τόσο λόγω των αλλαγών στον τρόπο ζωής του πληθυσμού όσο και λόγω εκστρατειών ευαισθητοποίησης σχετικά με τη σημασία τους για τα οικοσυστήματα. "
Εικόνες της Arctic Fox
