Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι συχνά περίπλοκη, αν και είναι δυνατόν να πάρετε μια ιδέα παρατηρώντας το στατιστικό προσδόκιμο ζωής κάθε ράτσας σκύλου. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι στατιστικές μελέτες δεν είναι απόλυτος κανόνας και ένας σκύλος μιας ράτσας του οποίου το προσδόκιμο ζωής είναι μικρότερο από δέκα χρόνια μπορεί κάλλιστα να ζήσει έως και δώδεκα χρόνια, ή και περισσότερο. Η διάρκεια ζωής ενός σκύλου, στην πραγματικότητα, επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων γενετικών, αλλά και πολιτισμικών.
Ο Τζακ Ράσελ έχει το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής
Το Βρετανικό Βασιλικό Κτηνιατρικό Κολλέγιο διεξήγαγε μια μεγάλης κλίμακας μελέτη για τον προσδιορισμό του προσδόκιμου ζωής για διαφορετικές ράτσες σκύλων.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από το VetCompass, μια βάση δεδομένων που απαριθμεί τα αρχεία σχεδόν 20 εκατομμυρίων ζώων. Αρχικά, επέλεξαν τα 97.000 σκυλιά που πέθαναν μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2016 και 31 Ιουλίου 2020, προτού εξαλείψουν τα δύο τρίτα που είχαν ελλιπή φάκελο και ανεπαρκή για την επιστημονική μελέτη, όπως αυτά των οποίων το φύλο, η ηλικία κατά τον θάνατο ή ο εμβολιασμός ή η στείρωση. κατάσταση δεν αναφέρθηκε. Η κοόρτη που επιλέχθηκε για τη μελέτη περιελάμβανε, τελικά, 30.563 σκύλους 18 διαφορετικών φυλών και μια κατηγορία διασταυρώσεων.
Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να δώσει το ετήσιο προσδόκιμο ζωής κάθε ράτσας σκύλου που μελετήθηκε και όχι, όπως προηγούμενες μελέτες, το μέσο προσδόκιμο ζωής.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, η φυλή Jack Russell είναι αυτή με το υψηλότερο μέσο προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση μεταξύ των φυλών που μελετήθηκαν. Αυτό το προσδόκιμο ζωής είναι 12,72 χρόνια, ενώ είναι 12,54 για το Yorkshire, καλό δεύτερο και 12,10 χρόνια για το Border Collie, τρίτο.Το Spaniel και το Labrador είναι τέταρτο και έκτο με προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση που ξεπερνά τα 11 χρόνια, όπως και το επόμενο στην κατάταξη, το Staffordshire Bull Terrier, το Cocker Spaniel και το Shih-Tzu.
Παράγοντες που επηρεάζουν τη μακροζωία του σκύλου
Αν και θεωρείται καθοριστικός παράγοντας, η ράτσα δεν είναι το μόνο στοιχείο που επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής ενός σκύλου. Άλλοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τη μακροζωία αυτών των ζώων.
Οι σκύλοι με επίπεδη όψη, για παράδειγμα, έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής. Σε αυτή τη μελέτη, αυτός ο τύπος σκύλου είχε το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής. Έτσι, αυτό του αμερικανικού μπουλντόγκ είναι 7,79 ετών, αυτό του Pug 7,65 ετών και του γαλλικού μπουλντόγκ 4,53 ετών.
Το επίπεδο πρόσωπο και το ρύγχος που χαρακτηρίζουν αυτές τις ράτσες εκθέτουν αυτούς τους σκύλους σε «διαταραχές που περιορίζουν τη ζωή τους, όπως αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη σπονδυλική στήλη και δυστοκία (δυσκολία στον τοκετό)», εξηγείται στη μελέτη.
Οι γενετικοί παράγοντες κάνουν επίσης διακρίσεις όσον αφορά το προσδόκιμο ζωής των σκύλων, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας ράτσας. Σε προηγούμενες μελέτες, βρέθηκε ότι ένα Golden Retriever έχει μέση διάρκεια ζωής 14,1 χρόνια στην Ιαπωνία, ενώ στη Δανία η μέση διάρκεια ζωής ενός σκύλου της ίδιας ράτσας δεν υπερβαίνει τα 10,5 χρόνια. Αυτές οι διαφορές μέσα στην ίδια φυλή εξηγούνται από τη γενετική, γιατί ακόμα κι αν είναι η ίδια ράτσα, τα ιαπωνικά και τα δανέζικα Golden Retriever είναι απόμακρες γραμμές.
Άλλοι παράγοντες μπορεί να κρύβονται πίσω από αυτή τη διαφορά στο προσδόκιμο ζωής των φυλών σκύλων. Η στείρωση, για παράδειγμα, αυξάνει το προσδόκιμο ζωής των σκύλων κατά μέσο όρο κατά 10% και τα θηλυκά ζουν περισσότερο, με μέσο προσδόκιμο ζωής 11,41 χρόνια σε σύγκριση με 11,07 χρόνια για τα αρσενικά.
Αυτή η μελέτη, ωστόσο, προσφέρει μόνο μια στατιστική επισκόπηση του προσδόκιμου ζωής των σκύλων. «Μια στατιστική παρέχει έναν μέσο όρο που είναι σωστός, αλλά υπάρχουν πολλές περισσότερες αποχρώσεις σε όλα τα δεδομένα», λέει ο Dan O'Neill, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.Έτσι, σύμφωνα με τον ίδιο, μερικά Τσιουάουα ζουν μέχρι 15 ή 16 ετών, ενώ η μέση ηλικία θανάτου σε αυτή τη φυλή είναι μόνο 7,91 χρόνια.
Η Mutuals αναμφίβολα θα ενδιαφέρεται για αυτή τη μελέτη για να καθορίσει διαφοροποιημένα ποσοστά ασφάλισης ανάλογα με τις ράτσες σκύλων. Αυτοί οι οργανισμοί χρησιμοποιούν, στην πραγματικότητα, πίνακες θνησιμότητας ως εργαλείο για την εφαρμογή των πολιτικών τους και των τιμολογίων τους.