Τι είναι το δερματικό λέμφωμα;
Ένα δερματικό λέμφωμα είναι ένας όγκος πολλαπλασιασμός των λεμφοκυττάρων (κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος) μέσα στον ιστό του δέρματος. Είναι δηλαδή ένας κακοήθης όγκος του δέρματος.
Υπάρχουν στην πραγματικότητα δύο μορφές δερματικού λεμφώματος: επιθηλιοτροπικό δερματικό λέμφωμα και μη επιθηλιοτρόπο δερματικό λέμφωμα.
Δερματικό επιθηλιοτροπικό λέμφωμα
Το δερματικό επιθηλιοτροπικό λέμφωμα είναι μια σπάνια δερματική πάθηση σε σκύλους που συνδέεται με διήθηση λεμφοκυττάρων Τ όγκου.
Στους σκύλους, το πιο συχνά συναντάται είναι το mycosis fungoides, μια μορφή επιθηλιοτροπικού δερματικού λεμφώματος που αρχικά επηρεάζει το δέρμα και/ή τους βλεννογόνους του ζώου κάτω από πολύ ποικίλες κλινικές εικόνες και το οποίο μπορεί στη συνέχεια να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες και τα εσωτερικά όργανα του ζώου.Αυτή η μορφή δερματικού λεμφώματος παρατηρείται κυρίως σε πολύ ηλικιωμένους σκύλους. Το Cocker Spaniel, το Coton de Tulear, το Berger des Pyrénées, το Bichon Frize και το Airedale terrier θα μπορούσαν να έχουν προδιάθεση για αυτό, όπως και τα σκυλιά που πάσχουν από ατοπική δερματίτιδα.
Το δερματικό επιθηλιοτροπικό λέμφωμα μπορεί επίσης να συσχετιστεί με λευχαιμία (παρουσία καρκινικών κυττάρων στο αίμα). Αυτό ονομάζεται σύνδρομο Sézary.
Πιο σπάνια, μπορεί να επηρεάσει μόνο την επιδερμίδα και μετά μιλάμε για παγετοειδές λέμφωμα.
Δερματικό μη επιθηλιοτροπικό λέμφωμα
Το επιθηλιοτροπικό δερματικό λέμφωμα είναι μια διήθηση λεμφοκυττάρων όγκου στο δέρμα και τους βλεννογόνους. Πρόκειται για σπάνιους κακοήθεις όγκους που προσβάλλουν κυρίως ηλικιωμένους σκύλους και στους οποίους έχουν προδιάθεση το Saint Bernard, το Boxer, το Irish Setter, το Cocker Spaniel, το German Shepherd, το Scottish Terrier και το Golden Retriever.
Ποια είναι τα συμπτώματα του δερματικού λεμφώματος σε σκύλους;
Στους σκύλους, τα δερματικά λεμφώματα μπορεί να εκδηλωθούν με πολύ ποικίλες μορφές. Τα πρώτα συμπτώματα γενικά δεν είναι πολύ συγκεκριμένα και μπορούν να προκαλέσουν πολλές άλλες δερματικές παθήσεις.
Ανάλογα με τη μορφή του, ένα δερματικό λέμφωμα μπορεί να εκδηλωθεί ως:
- ερύθημα, με άλλα λόγια ερυθρότητα του δέρματος που μπορεί να εμφανιστεί σε μπαλώματα,
- αποχρωματισμός του δέρματος, ιδιαίτερα στις συνδέσεις μεταξύ του δέρματος και των βλεννογόνων, της μύτης ή των επιθεμάτων,
- απολέπιση (εμφάνιση «πιτυρίδας»),
- εμφάνιση οζιδίων στο δέρμα, έλκη, ψώρα και/ή διαβρώσεις,
- δερματικές αιμορραγίες,
- τοπική αλωπεκία (απώλεια μαλλιών),
- ένας μερικές φορές έντονος κνησμός (αίσθημα φαγούρας στο δέρμα).
Αυτές οι βλάβες μπορεί να συνυπάρχουν στο ίδιο ζώο την ίδια στιγμή ή να διαδέχονται η μία την άλλη με την πάροδο του χρόνου. Μερικές φορές μπορεί επίσης να παρατηρηθεί βλάβη της γενικής κατάστασης του σκύλου.
Πώς διαγιγνώσκεται το δερματικό λέμφωμα σε σκύλους;
Αντιμετωπίζοντας βλάβες που θα μπορούσαν να θυμίζουν δερματικό λέμφωμα, ο κτηνίατρος θα επικεντρωθεί πρώτα στη διενέργεια κυτταρολογικής εξέτασης τρυπώντας μια δερματική βλάβη με μια λεπτή βελόνα.
Εάν τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής εξέτασης είναι αμφίβολα, ο κτηνίατρος θα λάβει μια διάγνωση βεβαιότητας χρησιμοποιώντας ιστοπαθολογική εξέταση. Για να γίνει αυτό, ο κτηνίατρος θα κάνει αρκετές βιοψίες δέρματος στο ζώο.
Εάν η ιστοπαθολογική εξέταση επιβεβαιώσει την παρουσία λεμφώματος, ο κτηνίατρος θα πραγματοποιήσει στη συνέχεια αξιολόγηση επέκτασης, συμπεριλαμβανομένης ακτινογραφίας θώρακα, υπερηχογράφημα κοιλίας και νωτιαίου κρουνού ή βιοψίας.
Τι θεραπεία για το δερματικό λέμφωμα σε σκύλους;
Η θεραπεία εξαρτάται από τη μορφή του δερματικού λεμφώματος του σκύλου.
Μπορεί να περιλαμβάνει μόνο χημειοθεραπεία για διάχυτες και στοματικές μορφές ή χειρουργική επέμβαση ακολουθούμενη από επικουρική χημειοθεραπεία για οζώδεις μορφές και μορφές πλάκας.
Σε όλες τις περιπτώσεις, η πρόγνωση για σκύλους με δερματικό λέμφωμα παραμένει αρκετά κακή ακόμα κι αν οι θεραπείες μπορούν να οδηγήσουν σε προσωρινή ύφεση.