Ιδιοδεκτικότητα: τι είναι;
Εξ ορισμού, ο όρος ιδιοδεκτικότητα αναφέρεται στη συνειδητή ή ασυνείδητη αντίληψη της θέσης των διαφορετικών μερών του σώματος. Θα μπορούσε κανείς εύκολα να συγκρίνει την πρακτική της ιδιοδεκτικότητας στους σκύλους με αυτή της γιόγκα ή του πιλάτες στους ανθρώπους.
Πράγματι, η εργασία στην ιδιοδεκτικότητα καθιστά δυνατή την τόνωση σημείων του σώματος που δεν χρησιμοποιούμε απαραίτητα σε καθημερινή βάση με φυσικό τρόπο.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη της ιδιοδεκτικότητας σε σκύλους;
Τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη της ιδιοδεκτικότητας είναι πολλά, εδώ είναι μερικά σημαντικά:
- Η ιδιοδεκτικότητα βοηθά στην ενίσχυση της συγκέντρωσης του σκύλου σας (ιδιαίτερα αυτή των κουταβιών και των ιδιαίτερα δραστήριων σκύλων),
- ενισχύει επίσης σημαντικά τους μυς του σκύλου μέσω στοχευμένων διατάσεων και τοποθέτησης,
- Η ιδιοδεκτικότητα βοηθά τον σκύλο να συνειδητοποιήσει όλα τα άκρα του,
- όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αυτή η πειθαρχία βοηθά στην τόνωση αυτόκλητων περιοχών σε καθημερινή βάση,
- βοηθά τον σκύλο να τοποθετηθεί στο διάστημα,
- Η ιδιοδεκτικότητα περιορίζει σημαντικά τον κίνδυνο οστικών προβλημάτων,
- η εξάσκηση αυτής της πειθαρχίας παρέχει σωματική αλλά και πάνω από όλα πνευματική διέγερση: μια συνεδρία ιδιοδεκτικότητας (15 λεπτά) είναι συχνά πολύ πιο πλούσια από μια μεγάλη βόλτα στο δάσος.
Ποιες προφυλάξεις πρέπει να ληφθούν;
Συμβουλή 1: είναι σημαντικό, ακόμη και πριν ξεκινήσετε αυτή τη δραστηριότητα, να επισκεφτείτε έναν οστεοπαθητικό ζώο, ώστε να μπορέσει να επικυρώσει (ή όχι) την πρακτική της ιδιοδεκτικότητας. Επιπλέον, μπορεί να σας πει ποια μέρη του σώματος του σκύλου σας πρέπει να δουλέψετε πρώτα και ποια χρειάζονται περισσότερη φροντίδα.
Συμβουλή 2: ούτε ένα μικρό ραντεβού με τον κτηνίατρό σας θα είναι πολύ! Μπορεί να στοχεύσει κάθε πόνο που ο σκύλος σας δεν εκφράζει απαραίτητα.
Συμβουλή 3: Επιπλέον, ελέγξτε προσεκτικά τα νύχια του σκύλου σας, δεν πρέπει να είναι πολύ μακριά για να μην επηρεάσουν την ισορροπία και την ανάπτυξη των οστών του. Αυτό ισχύει κυρίως για τα σκυλιά που εξακολουθούν να μεγαλώνουν.
Συμβουλή 4: Φυσικά, συνιστάται ανεπιφύλακτα να ζητήσετε συμβουλές από έναν επαγγελματία που ειδικεύεται στην ιδιοδεκτικότητα ή τη φυσική κατάσταση του σκύλου, επειδή μπορεί να σας πει για χειρονομίες και στάσεις που είναι ευεργετικές για τον σκύλο σας.
Συμβουλή 5: τότε, φυσικά, αφιερώστε χρόνο και πάνω από όλα διασκεδάστε! Παρατηρήστε προσεκτικά το σκυλί σας και μόλις εμφανίσει σημάδια ενόχλησης (γλείψιμο της μύτης του, χασμουρητό κ.λπ.), μη διστάσετε να κάνετε ένα μικρό διάλειμμα, ιδίως για να καταλάβετε από πού προέρχεται η ενόχλησή του: σωματική; έχεις ακατάλληλη στάση; κλπ.
Πώς να ξεκινήσετε με την πρακτική της ιδιοδεκτικότητας;
Για να ξεκινήσετε την πρακτική της ιδιοδεκτικότητας (ή της φυσικής κατάστασης του σκύλου), πρέπει πρώτα να τηρήσετε τα 5 σημεία που αναφέρονται παραπάνω για να ξεκινήσετε σε καλή βάση.
Τότε, είναι πολύ πιθανό να έχετε ήδη αναγκάσει τον σκύλο σας να κάνει ιδιοδεκτικότητα, χωρίς καν να το καταλάβετε. Αν μάλιστα του έχεις μάθει να δίνει το πόδι του, να επιδεικνύεται, να υποκλίνεται (κουρσμένος), να γυρίζει μόνος του, να κάνει πίσω ή ακόμα και να ανεβοκατεβαίνει από ένα εμπόδιο, τότε έχεις ήδη ξεκινήσει τη δουλειά!
Οπότε, πριν ξεκινήσετε περισσότερες τεχνικές ασκήσεις, μη διστάσετε να ενισχύσετε τα μικρά κόλπα που αναφέρθηκαν παραπάνω και να τα τελειοποιήσετε. Ο στόχος εδώ είναι να πηγαίνετε αργά, ώστε ο σκύλος σας να συνειδητοποιήσει πραγματικά το σώμα του στο διάστημα. Μάλιστα, μάθε στον σκύλο σου να κάνει αυτά τα λίγα κόλπα παίρνοντας χρόνο, ηρεμία και συγκέντρωση. Η ιδιοδεκτικότητα δεν είναι αγώνας ταχύτητας, το αντίθετο: είναι καλύτερο να κάνετε μια άσκηση αργά για να δουλέψετε όλες τις στοχευμένες περιοχές αντί να την βιάζετε και να κινδυνεύετε να τραυματιστείτε.
Επιπλέον, ακόμα κι αν η ιδιοδεκτικότητα απαιτεί συχνά συγκεκριμένο εξοπλισμό, αν δεν θέλετε να επενδύσετε αμέσως, μπορείτε να εξασκηθείτε στην καθημερινή ζωή, ειδικά σε μια βόλτα στο δάσος ή στο σπίτι με ό,τι έχετε στη διάθεσή σας.
Ωστόσο, εάν θέλετε να κάνετε αυτή τη δραστηριότητα τακτική πειθαρχία για να προσφέρετε στον σκύλο σας, καλό είναι να επενδύσετε σε σταθερό εξοπλισμό, που παρέχεται για αυτόν τον σκοπό και επομένως πιο ασφαλής.
Ακολουθεί μια μη εξαντλητική λίστα με τα πιο κοινά υλικά για την εξάσκηση της ιδιοδεκτικότητας με τον σκύλο σας:
- αντολισθητικό κάλυμμα (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα χαλάκι γιόγκα, ένα κομμάτι χαλί ή ένα στρώμα αφρού),
- μαξιλάρι ισορροπίας, αλλιώς γνωστό ως «δισκός ισορροπίας»,
- ένα «τραξίδι» που είναι στην πραγματικότητα ένα μεγάλο μπαλόνι σε σχήμα φιστικιού,
- ένα "fit bone" που είναι ένα μαξιλάρι σε σχήμα οστού,
- " λοβοί ποδιών" που είναι μικρές κατασκευές που τοποθετείτε στο έδαφος έτσι ώστε ο σκύλος σας να βάζει τα τέσσερα πόδια του πάνω τους (αυτό βοηθά στην ανεξαρτησία των ποδιών),
- πίνακας ισορροπίας,
- μικρές μπάρες εμποδίων (cavaletti) για να βοηθήσετε το σκύλο σας να εργαστεί όχι μόνο στον βηματισμό του αλλά και στην ανεξαρτησία των τεσσάρων ποδιών του.
Επιτέλους, για να ξεκινήσετε καλά, το ιδανικό είναι πάντα να λαμβάνετε μέρος σε ένα σεμινάριο, υπό την επίβλεψη ενός κυνικού επαγγελματία γυμναστικής, ώστε αυτός ή αυτή να σας δώσει όλα τα κλειδιά για να ξεκινήσετε ειρηνικά.
Γυμναστική για σκύλους: για ποια σκυλιά;
Το πλεονέκτημα αυτής της πειθαρχίας είναι ότι δεν εισάγει διακρίσεις και αφορά όλα τα σκυλιά. Από τη στιγμή που έχετε έναν σκύλο, ανεξάρτητα από την ηλικία, τη ράτσα, το μέγεθος ή τη φυσική του κατάσταση, η ιδιοδεκτικότητα μπορεί να το κάνει μόνο καλό (μόνο εάν οι ασκήσεις γίνονται καλά φυσικά).
Ωστόσο, αυτή η δραστηριότητα συνιστάται ιδιαίτερα για αθλητικούς σκύλους, μεγαλύτερους σκύλους, κουτάβια που μεγαλώνουν αλλά και σκύλους που είναι λίγο υπερβολικά αχαλίνωτοι και δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν.
Κλείνοντας, ο σκύλος σας θα είναι πολύ καλύτερος στα πόδια του και στο σώμα του, αν ξέρει πώς να το χρησιμοποιεί και έχει πλήρη επίγνωση της θέσης του στο διάστημα. Μη διστάσετε άλλο, ξεκινήστε και επιτρέψτε στον σκύλο σας, μέσα από αυτή τη σωματική και πνευματική δραστηριότητα, να αναπτυχθεί πλήρως.