Οι λεοπαρδάλεις (Panthera pardus) είναι υπέροχα θηλαστικά ιθαγενή στην Αφρική και την Ασία, από τα οποία έχουν εντοπιστεί οκτώ υποείδη. Αυτά τα ζώα είναι εξαιρετικά αρπακτικά, πολύ ευκίνητα και, παρόλο που δεν είναι τα μεγαλύτερα της ομάδας, δεν σταματούν ποτέ να εκπλήσσουν με τις κυνηγετικές τους ικανότητες. Ανάμεσα στα υποείδη, βρίσκουμε την αραβική λεοπάρδαλη (P. p. nimr), για την οποία παρουσιάζουμε αυτό το αρχείο PlanetAnimal. Σας προσκαλούμε να διαβάσετε για να μάθετε τα κύρια χαρακτηριστικά της αραβικής λεοπάρδαλης, τον βιότοπό της και την κατάσταση διατήρησής της.
Origin
- Ασία
- Σαουδική Αραβία
- Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
- Ισραήλ
- Ιορδανία
- Ομάν
- Υεμένη
Χαρακτηριστικά της αραβικής λεοπάρδαλης
Οι διαφορετικοί τύποι λεοπαρδάλεων έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως για αυτό το υποείδος, υπάρχουν διακριτικές πτυχές που μας επιτρέπουν να τις διαφοροποιούμε μεταξύ τους. Ας ανακαλύψουμε μαζί τα χαρακτηριστικά της αραβικής λεοπάρδαλης:
- Σε αυτό το είδος, υπάρχει σημαντικός σεξουαλικός διμορφισμός και τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα και βαρύτερα από τα θηλυκά. Έτσι, τα πρώτα έχουν μήκος μεταξύ 1,80 και 2 μέτρα για μέσο βάρος περίπου 30 κιλά, ενώ τα δεύτερα έχουν μήκος μεταξύ 1,60 και 1,90 μέτρα και μάζα περίπου 20 κιλά.
- Η αραβική λεοπάρδαλη είναι η μικρότερη λεοπάρδαλη σε ολόκληρη την ομάδα, αλλά είναι το μεγαλύτερο αιλουροειδές σε ολόκληρη την Αραβική Χερσόνησο.
- Το χρώμα του παλτό είναι κίτρινο και μπορεί να ποικίλλει μεταξύ διαφορετικών αποχρώσεων όπως χλωμό, βαθύ, κοκκινωπό ή γκριζωπό.
- Διαθέτει το χαρακτηριστικό μοτίβο μαύρης ροζέτας του είδους.
- Όπως συμβαίνει συνήθως με αυτό το είδος ζώου, τα πόδια του είναι κοντά σε σύγκριση με το μακρύ του σώμα.
- Το κεφάλι είναι φαρδύ, με φαρδύ κρανίο και δυνατά σαγόνια.
- Τα αυτιά του είναι στρογγυλεμένα.
- Τα μουστάκια είναι μακριές λευκές τρίχες.
Πού ζει η αραβική λεοπάρδαλη;
Η αραβική λεοπάρδαλη ζει κυρίως στην περιοχή Dhofar στο νοτιοδυτικό Ομάν στη νοτιοανατολική ακτή της Αραβικής Χερσονήσου, καθώς και στην περιοχή Hawf στο βορειοανατολικό τμήμα του Ομάν. Η Υεμένη, σε αυτήν την περίπτωση στα νότια του χερσόνησος.Υπάρχουν επίσης μερικοί μικροί πληθυσμοί στη Σαουδική Αραβία, την Ιουδαία του Ισραήλ και το Νεγκέβ, αν και τα πρόσφατα αρχεία δεν έχουν επιβεβαιώσει την παρουσία του σε αυτές τις περιοχές.
Αυτό το αιλουροειδές κατοικούσε επίσης στη χερσόνησο Musandam στο Ομάν και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά υπάρχει υποψία ότι εξαφανίστηκε από αυτές τις περιοχές.
Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του οικοτόπου της αραβικής λεοπάρδαλης, αυτό το υποείδος έχει αναπτυχθεί κυρίως σε ορεινές περιοχές, στέπες, περιοχές με άφθονη βλάστηση και σπανιότερα προς τις πεδιάδες, τα οικοσυστήματα της ερήμου, τις πεδιάδες και τις παράκτιες περιοχές.
Συμπεριφορά αραβικής λεοπάρδαλης
Υπάρχουν λίγες πληροφορίες για τη συμπεριφορά της αραβικής λεοπάρδαλης, πιθανώς επειδή ζει σε απομακρυσμένες περιοχές στις οποίες είναι δύσκολο να έχει πρόσβαση ο άνθρωπος. Είναι ως επί το πλείστον μοναχικό ζώο, εκτός από τις περιόδους αναπαραγωγής και όταν οι μητέρες φροντίζουν τα μικρά τους.Αν και είναι κυρίως νυχτερινό, μπορεί να κινηθεί και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Είχε γενικά ισχυρό ανταγωνισμό για το θήραμα με το caracal (Caracal caracal) και τον αραβικό λύκο (Canis lupus arabs), ωστόσο, δεδομένης της υψηλής πίεσης που δέχεται αυτός ο τύπος λεοπάρδαλης, έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα που επηρεάζει την επιβίωσή του. Το εύρος του ποικίλλει ανάλογα με τη διαθεσιμότητα του θηράματος και τις συνθήκες του οικοτόπου.
Τι τρώει η αραβική λεοπάρδαλη;
Η αραβική λεοπάρδαλη, όπως όλες οι άλλες λεοπαρδάλεις, είναι αρπακτικό, επομένως σαρκοφάγο. Το κύριο θήραμά του είναι μεσαίου έως μικρού μεγέθους και εξαρτάται κυρίως από την παρουσία θηράματος εντός της εμβέλειας του αιλουροειδούς. Με αυτή την έννοια, η διατροφή της αραβικής λεοπάρδαλης μπορεί να αποτελείται από:
- Gazelles
- Γίδια του βουνού
- Λαγός
- Hydraxes
- Porcupine
- Σκαντζόχοιροι της Ερήμου
- Τρωκτικά
- Πουλιά
- Έντομα
- Camels
- Κτηνοτροφία
- Γαϊδούρια
- Πρόβατα
Μην χάσετε αυτό το άλλο άρθρο όπου μιλάμε πιο αναλυτικά για το τι τρώνε οι λεοπαρδάλεις.
Αναπαραγωγή της αραβικής λεοπάρδαλου
Όπως αναφέρθηκε, οι μελέτες για τη συμπεριφορά του είδους είναι περιορισμένες, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου αναπαραγωγής του. Ωστόσο, πρέπει να είναι παρόμοιο με αυτό του είδους γενικά. Οι λεοπαρδάλεις τείνουν να έχουν πολλούς συντρόφους σε όλη την περίοδο αναπαραγωγής τους. Σε ορισμένες περιοχές, η περίοδος ζευγαρώματος είναι γνωστό ότι εμφανίζεται γύρω στον Μάρτιο.
Η περίοδος κύησης για τα θηλυκά διαρκεί περίπου 13 εβδομάδες και έχουν γέννες από 2 έως 4 μικρά. Αυτά τα μικρά, κατά τη γέννηση, εξαρτώνται πλήρως από τη μητρική φροντίδα, καθώς είναι τυφλά και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.Μετά από περίπου ένα μήνα αρχίζουν να φεύγουν από τη σπηλιά ή το άντρο όπου γεννήθηκαν, αλλά δεν απογαλακτίζονται μέχρι να γίνουν δύο μηνών και παραμένουν με τη μητέρα τους για περίπου δύο χρόνια όταν γίνουν πλήρως ανεξάρτητοι.
Κατάσταση διατήρησης της αραβικής λεοπάρδαλου
Η λεοπάρδαλη γενικά ταξινομείται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) ως ευάλωτη. Έκανε, ωστόσο, διακρίσεις για ορισμένα υποείδη, όπως η αραβική λεοπάρδαλη, η οποία δυστυχώς θεωρείται εξαιρετικά απειλούμενη με εξαφάνιση.
Η πιο πρόσφατη έκθεση είναι για το έτος 2020 από την IUCN και αναφέρει ότι πρέπει να υπάρχουν μεταξύ 45 και 200 άτομα, κάτι που είναι ανησυχητικό για έναν γενικό πληθυσμό ενός είδους. Οι απειλές πίσω από αυτό συνδέονται με το άμεσο κυνήγι, το οποίο με τη σειρά του συνδέεται με το μάρκετινγκ ως τρόπαια, τη χρήση για υποτιθέμενα ιατρικά οφέλη και αντίποινα, καθώς οι λεοπαρδάλεις μπορεί να επιτεθούν στα ζώα όταν δεν μπορούν να βρουν θήραμα για να τραφούν.Ρόλο έπαιξαν και ο κατακερματισμός των οικοτόπων και η δραστική μείωση του φυσικού θηράματος.
Αν και δεν είναι αρκετά, τα μέτρα διατήρησης περιλαμβάνουν την καταχώριση της λεοπάρδαλης στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES), καθώς και τη ρύθμιση του κυνηγιού και τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών το ζώο ζει, αν και αυτά αντιπροσωπεύουν μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό του οικοτόπου σε αυτές τις χώρες.
Φωτογραφίες Arabian Leopard
