Πέμπτη, 29 Οκτωβρίου 2020, αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο μιας μελέτης, που πραγματοποιήθηκε από μια διεθνή ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής το Ινστιτούτο Francis Crick του Λονδίνου και τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και της Βιέννης. Η έρευνα περιελάμβανε ανάλυση DNA σκύλου από υπολείμματα οστών που χρονολογούνται από το τέλος της Εποχής των Παγετώνων:
«Μεγάλο μέρος της ποικιλομορφίας των ειδών σκύλων υπήρχε ήδη την εποχή του τέλους της τελευταίας εποχής των παγετώνων, περίπου πριν από 11.000 χρόνια». Μεταξύ αυτής της ομάδας ερευνητών, ο γενετιστής Pontus Skoglund μελέτησε το απολιθωμένο DNA 27 προϊστορικών σκύλων που χρονολογούνται από αυτή την εποχή των παγετώνων, «μερικοί από τους οποίους ζούσαν στην Ευρώπη, την Εγγύς Ανατολή και τη Σιβηρία».
Μεγάλη ανακάλυψη
Σε αυτή την πολύ αρχαία εποχή, πολύ πριν από την εξημέρωση διαφόρων ζωικών ειδών, υπήρχαν ήδη τουλάχιστον πέντε γενετικά διακριτές σειρές σκύλων. «Ορισμένες από τις διαφορές που βλέπετε σήμερα στο δρόμο προέκυψαν κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων». Και, Pontus Skoglund, για να ολοκληρώσω με αυτούς τους όρους: "Στο τέλος αυτής της περιόδου, οι σκύλοι ήταν ήδη ευρέως διασκορπισμένοι σε όλο το βόρειο ημισφαίριο" .
Ο σκύλος κατάγεται από τον λύκο
Αναγνωρίζεται ότι «οι σκύλοι κατάγονται από λύκους» αλλά μένει να προσδιοριστεί πότε ακριβώς έγινε αυτή η μετάλλαξη. Αυτό φαίνεται να συνέβη πριν από χιλιάδες χρόνια, ή ακόμα και σε μια περίοδο 25.000 έως 40.000 ετών. Αυτή η μελέτη θα είναι προφανώς μέρος μιας άλλης μεγάλης και εξίσου συναρπαστικής συζήτησης «αλλά ενισχύει την ιδέα ότι υπάρχει μόνο μία προέλευση της εξέλιξης από λύκο σε σκύλο.Επομένως, όλα τα σκυλιά έχουν πιθανώς μια κοινή προέλευση: ένα αρχαίο και όχι εξαφανισμένο είδος λύκου.
Anders Bergström, επικεφαλής συγγραφέας αυτής της μελέτης και ερευνητής στο Ινστιτούτο Francis Crick, λέει: «Πριν από τέσσερις έως πέντε χιλιάδες χρόνια, μια μεγάλη ποικιλία σκύλων κατοικούσε στην Ευρώπη. Ωστόσο, παρά την απίστευτη φυσική τους ποικιλομορφία, τα σύγχρονα ευρωπαϊκά σκυλιά αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό κλάσμα της πλούσιας ποικιλομορφίας που υπήρχε κάποτε. Δείγματα DNA θραυσμάτων οστών καθιστούν δυνατό να πιστοποιηθεί ότι «οι ευρωπαϊκοί σκύλοι πριν από περίπου 4.000 χρόνια ήταν πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, αλλά ότι αυτή η ποικιλομορφία έχει χαθεί με την πάροδο του χρόνου. Αν και τα σημερινά ευρωπαϊκά σκυλιά ποικίλλουν σε μέγεθος και σχήμα, γενετικά προέρχονται από ένα υποσύνολο του οποίου η ποικιλομορφία είναι πολύ πιο περιορισμένη από πριν."
Έρχεται να σκεφτεί ότι «Οι σκύλοι θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο όπως οι άνθρωποι.Οι τελευταίοι έχουν περισσότερα αντίγραφα ενός γονιδίου που δημιουργεί ένα πεπτικό ένζυμο που ονομάζεται αμυλάση του σάλιου από ότι οι χιμπατζήδες, για παράδειγμα. Και ομοίως, οι σκύλοι έχουν περισσότερα αντίγραφα αυτού του γονιδίου από τους λύκους, μια τάση που έχει αυξηθεί καθώς η διατροφή τους έχει προσαρμοστεί στην αγροτική ζωή. «Η κατανόηση της ιστορίας των σκύλων μας επιτρέπει όχι μόνο να κατανοήσουμε τη δική τους, αλλά και τη δική μας».
Και, επίσης: Greger Larson, συν-συγγραφέας αυτής της μελέτης, και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να συνεχίσει ότι «Οι πιο παλιοί και πιστοί σύντροφοί μας είναι οι σκύλοι. Η ανάλυση του DNA των πρωτόγονων σκύλων μας αποκαλύπτει το σημείο εκκίνησης της κοινής μας ιστορίας και θα μας επιτρέψει επίσης να ανακαλύψουμε πότε και πού ξεκίνησε αυτή η βαθιά σχέση».
Ο Ron Pinhasi, συν-συγγραφέας αυτής της μελέτης και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, δηλώνει: «Η ανάλυση του αρχαίου DNA έχει φέρει επανάσταση στη μελέτη των δικών μας προγόνων και χρησιμοποιείται πλέον όλο και περισσότερο για τη μελέτη σκύλων και άλλων κατοικίδιων ζώων.Η μελέτη του πιο πιστού τετράποδου συντρόφου μας μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα την ιστορία της ανθρωπότητας."