Τι είναι ο έκτοπος ουρητήρας;
Ο έκτοπος ουρητήρας είναι μια συγγενής ανωμαλία (παρουσιάζεται κατά τη γέννηση του σκύλου) κατά την οποία οι αγωγοί που μεταφέρουν τα ούρα από τα νεφρά στην ουροδόχο κύστη είναι λανθασμένα τοποθετημένοι. Μόνο ένας από τους δύο ουρητήρες ή και οι δύο μπορεί να επηρεαστούν από αυτή την ανωμαλία.
Φυσιολογικά, οι ουρητήρες ενώνονται στο επίπεδο του τριγώνου της κύστης, δηλαδή στο κάτω μέρος της κύστης. Σε περίπτωση έκτοπου ουρητήρα, η σύνδεση μπορεί να γίνει:
- στην ουρήθρα, το κανάλι εξόδου από την ουροδόχο κύστη προς το εξωτερικό μέρος του σώματος,
- στον κόλπο,
- στη μήτρα,
- στον λαιμό της κύστης, δηλαδή στην έξοδο της τελευταίας.
Γίνεται διάκριση ανάμεσα στους ενδοτοιχωματικούς έκτοπους ουρητήρες που τρέχουν στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης και στους εξωτοιχωματικούς έκτοπους ουρητήρες που περνούν πέρα από αυτό το τοίχωμα.
Είναι αρκετά συχνό ο έκτοπος ουρητήρας να συνοδεύεται από άλλες δυσπλασίες του ουροποιητικού συστήματος.
Πιο σπάνια, ο έκτοπος ουρητήρας μπορεί να μην έχει καθόλου στόμιο, με αποτέλεσμα υδρονέφρωση.
Ποιοι σκύλοι επηρεάζονται;
Όλοι οι σκύλοι μπορεί δυνητικά να επηρεαστούν από αυτή τη δυσμορφία, αν και έχουν αποδειχθεί ορισμένες φυλετικές προδιαθέσεις. Έτσι, προσβάλλονται συχνότερα οι ράτσες Husky, English Bulldog, Labrador, Collie, Fox Terrier, Westie, Poodle, Border Terrier, Briard, Newfoundland, Skye Terrier και Poodle.Τα θηλυκά επηρεάζονται επίσης συχνότερα από τα αρσενικά.
Υποπτεύεται κληρονομική μετάδοση της δυσπλασίας στο Entlebuch Bouvier.
Ποια είναι τα σημάδια του έκτοπου ουρητήρα στους σκύλους;
Τα συμπτώματα του έκτοπου ουρητήρα στους σκύλους είναι ουσιαστικά ουροποιητικά. Κυρίως καταλήγουν σε συνεχή ή διαλείπουσα ακράτεια ούρων σε νεαρό σκύλο.
Σε έναν σκύλο όπου οι δύο ουρητήρες βρίσκονται σε κακή θέση, ο σκύλος μπορεί να μην ουρήσει ποτέ κανονικά, εκτός εάν οι ουρητήρες ενωθούν στον αυχένα της ουροδόχου κύστης.
Ο έκτοπος ουρητήρας μπορεί επίσης να προάγει την εμφάνιση λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την παρουσία αίματος στα ούρα και τη δυσκολία στην κανονική ούρηση.
Γενικά, τα σημάδια δυσμορφίας εμφανίζονται νωρίτερα στις γυναίκες παρά στους άνδρες, περίπου 10 μήνες τον πρώτο και 24 μήνες κατά μέσο όρο στον δεύτερο.
Πώς γίνεται η διάγνωση του έκτοπου ουρητήρα;
Για τη διάγνωση του έκτοπου ουρητήρα, ο κτηνίατρος μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορες εξετάσεις όπως ανάλυση ούρων, υπερηχογράφημα, ενδοφλέβια ουρογραφία, αξονική τομογραφία και/ή κυστεοσκόπηση.
Πώς αντιμετωπίζεται ο έκτοπος ουρητήρας;
Η θεραπεία των έκτοπων ουρητήρων στους σκύλους είναι χειρουργική και συνίσταται στην επανεμφύτευση του(ων) ουρητήρα(ων) στο επίπεδο του τριγώνου της ουροδόχου κύστης. Πριν από την επέμβαση, ο σκύλος μπορεί να λάβει αντιβιοτική αγωγή εάν έχει λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος.
Εάν η ακράτεια ούρων επιμένει μετά τη διαδικασία, η θεραπεία για την ανεπάρκεια του σφιγκτήρα μπορεί να συνταγογραφηθεί από τον κτηνίατρο. Περίπου τα μισά από τα ζώα διατηρούν περισσότερο ή λιγότερο έντονες διαταραχές του ουροποιητικού μετά τη χειρουργική επέμβαση που στοχεύει στη διόρθωση της ανωμαλίας και φαίνεται ότι αυτές οι διαταραχές είναι συχνότερες όταν ο ουρητήρας εκκενώνεται στην ουρήθρα ή στο επίπεδο του τραχήλου της μήτρας. Κύστη.