Ο χρυσαετός, γνωστός και ως χρυσαετός, είναι ένα από τα πιο μεγαλοπρεπή πουλιά που υπάρχουν λόγω του μεγέθους και του μεγάλου ανοίγματος των φτερών του. Η επιστημονική του ονομασία είναι Aquila chrysaetos και είναι ημερόβιο αρπακτικό πουλί, άρα έχει τέλειο φτέρωμα παραλλαγής και είναι πραγματικά αδηφάγο αρπακτικό.
Ο χρυσαετός υπάρχει σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, επομένως είναι δυνατό να τον δούμε στο φυσικό του περιβάλλον κατά την πτήση, το κυνήγι ή το σκαρφαλωμένο. Σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο του AnimalPlanet, μιλάμε για τα χαρακτηριστικά του χρυσαετού, το μέγεθος και το άνοιγμα των φτερών του, καθώς και για τη διανομή και τις συνήθειές του, όπως το πώς τρέφεται και αναπαράγεται.
Origin
- Αφρική
- Αμερική
- Ασία
- Ευρώπη
Ταξινομική ταξινόμηση του χρυσαετού
Αν και κάποτε αυτό το πουλί κατοικούσε σχεδόν σε όλες τις χώρες του βόρειου ημισφαιρίου, οι πληθυσμοί σήμερα έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω παραγόντων όπως η καταστροφή του οικοτόπου ή η έλλειψη θηραμάτων, τους οποίους θα συζητήσουμε λεπτομερέστερα στην ενότητα για την κατάστασή του. διατήρηση.
Όσον αφορά την ταξινομική ταξινόμηση του είδους, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από το Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών Βιοτεχνολογίας (NCBI)[1] έχει ως εξής:
- Reign: Animalia
- Phylum: Chordata
- Τάξη: Πουλιά
- Παραγγελία: Falconiformes
- Οικογένεια: Accipitridae
- Είδος: Aquila
- Είδος: Aquila chrysaetos
Επιπλέον, επί του παρόντος αναγνωρίζονται τα ακόλουθα υποείδη Golden Eagle:
- Aquila chrysaetos canadensis
- Aquila chrysaetos chrysaetos chrysaetos
- Aquila chrysaetos daphanes
- Aquila chrysaetos homeyeri
- Aquila chrysaetos japonica
Χαρακτηριστικά του χρυσαετού
Ταξινομημένος ως μεγάλο αρπακτικό πτηνό, το μεγαλύτερο στην Ισπανία και τη Βόρεια Αμερική, ο χρυσαετός έχει άνοιγμα φτερών από 185 έως 220 cm και μήκος κεφαλής έως ουράς 70 έως 90 cm. Το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 3,8 και 6 κιλών, τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά, τα τελευταία σπάνια ξεπερνούν τα 4,5 κιλά. Είναι ένα πουλί με μακριά φτερά και μακριά ουρά, με το τελευταίο να έχει το μισό πλάτος των φτερών. Το μέγεθος του χρυσαετού είναι επομένως αρκετά εντυπωσιακό για το μέγεθός του.
Γενικά, το φτέρωμα του χρυσαετού είναι σκούρο καφέ, αν και έχει χρυσούς τόνους στο στέμμα, στο λαιμό και στον αυχένα, που είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του. Ομοίως, η ουρά είναι γκρι-καφέ και τα φτερά είναι καφέ-γκρι. Τα νεότερα δείγματα έχουν ελαφρύτερες, σχεδόν λευκές αποχρώσεις στα άκρα των φτερών. Η ουρά έχει λευκή ταινία και μαύρες άκρες. Συνολικά, οι νεαροί χρυσαετοί παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη χρωματική αντίθεση. Ωστόσο, καθώς μεγαλώνουν, οι πιο ανοιχτές αποχρώσεις ξεθωριάζουν, δίνοντας μια συνολική εμφάνιση καφέ και καφέ αποχρώσεων με τις προαναφερθείσες χρυσές περιοχές. Το φτέρωμα των ενηλίκων επιτυγχάνεται μεταξύ 4 και 6 ετών.
Ένα άλλο από τα πιο αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά του χρυσαετού είναι η κιτρινωπή έως σκούρα καφέ απόχρωση των ματιών του. Το ράμφος είναι στιβαρό, κυρτό και μαύρο, με κίτρινο έλασμα. Τα πόδια είναι επίσης κίτρινα και τα δυνατά, καλά ανεπτυγμένα νύχια είναι μαύρα.
Κατανομή και βιότοπος του χρυσαετού
Οι χρυσαετοί καλύπτουν πλέον σχεδόν όλο το βόρειο ημισφαίριο και διανέμονται στην Ευρώπη, την Ασία, τη Βόρεια Αφρική και τη Βόρεια Αμερική. Στη Βόρεια Αμερική βρίσκονται από την Αλάσκα μέχρι το Μεξικό, αν και στην τελευταία χώρα απειλούνται σοβαρά. λίγα άτομα βρίσκονται επίσης στον ανατολικό Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ευρώπη έχει σταθερή παρουσία σε χώρες όπως η Νορβηγία, η Ισπανία και η Ιταλία.
Μερικοί χρυσαετοί είναι αποδημητικά πουλιά και κάποιοι όχι. Δεν βρίσκουμε πάντα τον ίδιο αριθμό δειγμάτων σε όλες τις χώρες. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, είναι μόνιμο πουλί, δηλαδή δεν μεταναστεύει, καθώς είναι πιο συχνό σε περιοχές όπως η κατάθλιψη του Γκουανταλκιβίρ, τα δύο οροπέδια, καθώς και οι κύριες αλυσίδες βουνών της χερσονήσου, που είναι σπάνιο σε Γαλικία και Κανταβρική Θάλασσα. Οι χρυσαετοί που μεταναστεύουν το κάνουν το φθινόπωρο και επιστρέφουν στο σπίτι την άνοιξη.Μερικοί αετοί ξεχειμωνιάζουν στις χώρες της Βαλτικής, την Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Φινλανδία.
Golden Eagle Habitat
Όσο για τον βιότοπο του χρυσαετού, τείνει να αναζητά περιοχές με μεγάλο υψόμετρο και μπορεί να βρεθεί σε υψόμετρο έως και 3.600 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Προτιμά ανοιχτές ή ημιυπαίθριες περιοχές, όπως τούνδρα, λιβάδια ή θάμνους , αν και συχνάζει και σε δάση κωνοφόρων. Γενικά, έχει προτίμηση σε ορεινές περιοχές, γι' αυτό συνηθίζεται σε γκρεμούς και ψηλές κορυφές.
Συνήθειες του χρυσαετού
Ο χρυσαετός είναι συνήθως μοναχικό ζώο ή ζει σε ζευγάρια. Μόνο τα νεαρότερα δείγματα που δεν έχουν αναπαραχθεί, τα ενήλικα που διαχειμάζουν σε πολύ κρύα μέρη ή όταν το φαγητό είναι άφθονο, ζουν σε μικρές ομάδες.
Από την άλλη, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, κάποιοι χρυσαετοί μεταναστεύουν ενώ άλλοι μένουν πάντα στην ίδια περιοχή.Αυτά που βρίσκονται στην Αλάσκα και τον Καναδά, για παράδειγμα, συνήθως μεταναστεύουν νότια το φθινόπωρο για αναζήτηση τροφής. Όσοι ζουν στην Ισπανία, από την άλλη, δεν μεταναστεύουν.
Μια σημαντική πτυχή αυτού του είδους πουλιών είναι η πτήση του. Χτυπά τα φτερά του αργά τις περισσότερες φορές και εκτελεί πιο δυνατούς παλμούς, ειδικά όταν κυνηγά. Ωστόσο, είναι ένα πουλί που τείνει να πετάει στα ύψη παρά να πετάει. Ομοίως, κατά την πτήση, κρατά τα φτερά του εντελώς οριζόντια, σε αντίθεση με άλλα αρπακτικά πτηνά όπως οι γύπες. Όσον αφορά την ταχύτητα, μπορεί να φτάσει έως και τα 320 km/h, καθιστώντας το ένα από τα πιο γρήγορα πουλιά που υπάρχουν.
Golden Eagle Feeding
Ο χρυσαετός είναι μεγάλος κυνηγός. Όπως και άλλα αρπακτικά, είναι σε θέση να κυνηγήσει θηράματα τόσο μεγάλα όσο μόσχοι προβάτων, αντιλόπης ή ταράνδων, προσαρμόζοντας τη διατροφή του στη διαθεσιμότητα θηραμάτων στο περιβάλλον του.Ωστόσο, η διατροφή του χρυσαετού γενικά αποτελείται από μικρά θηλαστικά, όπως κουνέλια, σκίουρους, λαγούς, σκύλους λιβάδι ή αλεπούδες, καθώς και άλλα πουλιά, ψάρια ή ερπετά. Τα τελευταία τρία σε μικρότερο βαθμό.
Σε περιόδους σπανιότητας, αυτό το πουλί μπορεί να καταφύγει σε πτώματα για τροφή, αν και μπορεί επίσης να τρέφεται με πτώματα μετά από αποτυχημένη καταδίωξη, γιατί αν αφού πετάξει το θήραμά του για μερικές εκατοντάδες μέτρα, δεν το πιάσει, Ο Golden Eagle τα παρατάει και ψάχνει για άλλη εναλλακτική.
" Ο χρυσαετός μπορεί να χρησιμοποιήσει διαφορετικές τεχνικές για να κυνηγήσει το θήραμά του. Για παράδειγμα, συχνά καταδιώκει το θήραμά του κοντά στο έδαφος και, όταν δει την κατάλληλη στιγμή, επιτίθεται και το αρπάζει με τα δυνατά του νύχια. Μια άλλη τεχνική κυνηγιού είναι το κυνήγι κατάδυσης, το οποίο περιλαμβάνει τη γρήγορη κατάβαση με μια κίνηση προς τα κάτω για να πιάσει θήραμα. Αν και λιγότερο συνηθισμένοι, ορισμένοι χρυσαετοί κυνηγούν επίσης σε ζευγάρια, με τον έναν να κυνηγά τη λεία του μέχρι να εξαντληθεί και ο άλλος να το πιάνει."
Αναπαραγωγή του χρυσαετού
Αυτά τα πουλιά φτάνουν την σεξουαλική τους ωριμότητα μεταξύ 4 και 7 ετών, όταν δείχνουν το ενήλικο φτέρωμά τους. Οι χρυσαετοί είναι μονογαμικά πουλιά, έτσι κρατούν τους συντρόφους τους για μια ζωή. Στην πραγματικότητα, οι αετοί που δεν μεταναστεύουν συνήθως ζουν σε ζευγάρια. Όσοι μεταναστεύουν ζουν μόνοι και οι μελέτες δεν επαρκούν για να εγγυηθούν ότι θα διατηρούν το ίδιο ζευγάρι κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Σε κάθε περίπτωση και οι δύο φροντίζουν τους νεοσσούς, την κατασκευή της φωλιάς και τη συντήρησή της.
Η περίοδος αναπαραγωγής των αποδημητικών χρυσαετών είναι μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου. Για να ζευγαρώσουν, κάνουν μια επίδειξη ερωτοτροπίας στην οποία το ένα ή και τα δύο μέλη του ζευγαριού εκτελούν κυματιστές πτήσεις, κυνηγούν ο ένας τον άλλον, δείχνουν τα νύχια τους, κάνουν κύκλους και πετούν μαζί. Τα μη αποδημητικά πουλιά αναπαράγονται μεταξύ Μαρτίου και Αυγούστου, αν και σε αυτήν την περίπτωση η ερωτοτροπία και η κατασκευή φωλιών μπορεί να ξεκινήσουν μήνες νωρίτερα.
Είναι σύνηθες να φτιάχνουν πολλές φωλιές στην επικράτειά τους και ακόμη και να επαναχρησιμοποιούν φωλιές από προηγούμενα χρόνια. Γενικά, αυτές οι φωλιές βρίσκονται σε βραχώδεις περιοχές όπως βράχια και σπάνια σε δέντρα. Και τα δύο μέλη του ζευγαριού συμμετέχουν στο χτίσιμο ή την αποκατάσταση των φωλιών, οι οποίες είναι φτιαγμένες από κλαδιά, φύλλα, βρύα, χόρτα ή μαλλί και είναι μεγάλα σε μέγεθος, έως 1,5 μέτρα σε διάμετρο και έως 2 μέτρα σε ύψος. Η κατασκευή τους διαρκεί συνήθως 4 έως 6 εβδομάδες. Είναι ενδιαφέρον ότι η μεγαλύτερη φωλιά χρυσαετού που βρέθηκε είχε ύψος 6 μέτρα και διάμετρο σχεδόν 3 μέτρα.
Εκκόλαψη νεοσσών χρυσαετού
Οι συμπλέκτες είναι συνήθως μεταξύ 1 και 4 λευκών αυγών με καφετιές και κοκκινωπές κηλίδες, τα οποία θα φροντίσει η μητέρα μέχρι να εκκολαφθούν οι νεοσσοί μετά από 35-45 ημέρες, αν και το αρσενικό μπορεί επίσης να συμμετάσχει στην επώαση κάποια στιγμή .
Και οι δύο γονείς φέρνουν φαγητό στα μικρά, αλλά τα μεγαλώνει κυρίως η μητέρα. Από την ηλικία των 45 ημερών, οι νεοσσοί αρχίζουν να φεύγουν από τη φωλιά περπατώντας ή χοροπηδώντας, αλλά μόλις την ηλικία των 10 εβδομάδων αρχίζουν να πετούν. Συνήθως ανεξαρτητοποιούνται από τους γονείς μεταξύ 32 και 80 ημερών μετά την ανάπτυξη φτερών, η οποία συμβαίνει σε ηλικία περίπου 3 μηνών.
Κατάσταση διατήρησης του χρυσαετού
Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), ο χρυσαετός ταξινομείται ως είδος που προκαλεί λιγότερο ανησυχία και ο πληθυσμός του είναι σταθερός στις περισσότερες από τις περιοχές που κατοικεί. Το 2016, όταν δημοσιεύτηκε η τελευταία έκθεση, υπολογίστηκε ότι υπήρχαν από 100 έως 200.000 άτομα παγκοσμίως. Ωστόσο, σε ορισμένες περιοχές θεωρείται είδος υπό εξαφάνιση και ο πληθυσμός του μειώνεται, όπως στο Μεξικό και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αν και ο πληθυσμός του θεωρείται σταθερός, ο χρυσαετός είναι προστατευόμενο πουλί και βρίσκεται στον κατάλογο των ειδών άγριας ζωής που υπόκεινται σε ειδική προστασία.Οι κύριες απειλές για αυτό το είδος είναι η καταστροφή των οικοτόπων, η λαθροθηρία και η κλιματική αλλαγή. Είναι επίσης ζώα που τείνουν να εγκαταλείπουν εύκολα τις φωλιές τους εάν νιώθουν εκφοβισμό ή ενόχληση, επομένως είναι απαραίτητο να μην τα επισκεφτείτε κατά την περίοδο αναπαραγωγής.
Φωτογραφίες Golden Eagle or Golden Eagle
