Τι είναι η τοξοκαρίαση;
Η τοξοκαρίαση είναι μια πολύ συχνή παρασιτική ασθένεια των σκύλων που προκαλείται από προσβολή από στρογγυλούς σκώληκες της οικογένειας των στρογγυλών σκουληκιών που ονομάζονται Toxocara canis.
Πώς μπορεί ο σκύλος μου να πάθει τοξοκαρίαση;
Toxocara canis, το εν λόγω παράσιτο
Το Toxocara canis είναι ένας μακρύς νηματώδης με λευκό έως δροσερό χρώμα, του οποίου ο οριστικός ξενιστής είναι ο σκύλος. Έχοντας τη δυνατότητα να μετρήσει έως και 20 εκατοστά, ζει ελεύθερα στον εντερικό αυλό του ζώου όπου τρέφεται με χυμό (το εντερικό περιεχόμενο). Τα αυγά του παρασίτου αποβάλλονται στα κόπρανα του ζώου και έτσι μολύνουν το περιβάλλον.Γίνονται προσβολές σε 10 έως 15 ημέρες εάν η θερμοκρασία είναι μεταξύ 15 και 30°C και εάν η υγρασία και η οξυγόνωση είναι ευνοϊκές. Τα αυγά μπορούν να παραμείνουν μολυσματικά για 2 χρόνια, εάν οι συνθήκες είναι κατάλληλες.
Όταν τα προσβεβλημένα αυγά καταποθούν από το ζώο, οι προνύμφες που περιέχουν περνούν από το συκώτι, τους πνεύμονες και την τραχεία για να καταλήξουν στον πεπτικό σωλήνα. Μερικές προνύμφες μπορεί να σχηματίσουν κύστη στον ιστό του μαστού, τη μήτρα ή τους μύες για να ξαναρχίσουν τον κύκλο τους αργότερα.
Στοματική ή διαπλακουντιακή μόλυνση
Η μόλυνση του σκύλου γίνεται με την κατάποση των αυγών του παρασίτου που υπάρχει στο περιβάλλον ή εάν ο σκύλος φάει ένα θήραμα που έχει προσβληθεί από το σκουλήκι (τρωκτικό, για παράδειγμα).
Αλλά είναι σύνηθες φαινόμενο τα κουτάβια να μολύνονται στη μήτρα μέσω της διαπλακουντιακής οδού.
Μπορεί η τοξοκάρωση να μεταδοθεί στον άνθρωπο;
Δεν υπάρχει άμεση μετάδοση από έναν μολυσμένο σκύλο στον άνθρωπο, επειδή τα αυγά πρέπει να γίνουν μολυσματικά σε 1 έως 3 εβδομάδες για να μολύνουν τον άνθρωπο. Από την άλλη πλευρά, ένας άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί καταναλώνοντας φυτά λερωμένα από αυγά του σκουληκιού που υπάρχει στο περιβάλλον. Η μόλυνση των παιδιών είναι πολύ συχνή όταν παίζουν σε κουτιά άμμου που περιέχουν περιττώματα σκύλων ή αιλουροειδών, επειδή είναι ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη των αυγών. Η ανθρώπινη προσβολή από το Toxocara canis μπορεί να οδηγήσει σε μετανάστευση προνυμφών στα μάτια ή σε διάφορα όργανα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της τοξοκαρίασης στους σκύλους;
Toxocara canis έχει αρκετά χαμηλή δύναμη προσβολής, έτσι ώστε το ζώο καταφέρνει να απαλλαγεί εντελώς από το σκουλήκι στις περισσότερες περιπτώσεις και η προσβολή του συχνά περνά απαρατήρητη.
Από την άλλη πλευρά, η προσβολή είναι από όπου ξεκίνησε:
- Απώλεια βάρους ή ανωμαλίες καμπύλης ανάπτυξης,
- ένα θαμπό παλτό,
- κούραση,
- κοιλιακή διάταση,
- εμετός,
- και διάρροια.
Κατά τη διάρκεια μιας μαζικής προσβολής, το παράσιτο -μεγάλο σε μέγεθος- μπορεί να σχηματίσει πραγματικά σφαιρίδια στην πεπτική οδό του ζώου και να δημιουργήσει εντερική απόφραξη.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Για να διαπιστώσει εάν ένα ζώο πάσχει από τοξοκαρίαση, ο κτηνίατρος χρησιμοποιεί παρασιτική κοπροσκόπηση. Συλλέγει μερικά από τα κόπρανα του ζώου, τα οποία στη συνέχεια παρατηρεί στο μικροσκόπιο για να τονίσει απευθείας τα αυγά του παρασίτου ή το ενήλικο σκουλήκι.
Μπορούν να γίνουν πρόσθετες εξετάσεις όπως αιματολογικές εξετάσεις σε περίπτωση μαζικής προσβολής.
Ποια είναι η θεραπεία για την τοξοκαρίαση;
Η θεραπεία του μολυσμένου σκύλου βασίζεται στη χρήση ανθελμινθικών, με άλλα λόγια αποτελεσματικών αποπαρασιτικών κατά της οικογένειας των σκουληκιών στην οποία ανήκει το Toxocara canis.
Μια δεύτερη θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη 2 έως 3 εβδομάδες μετά την πρώτη λήψη προκειμένου να εξαλειφθούν όλα τα σκουλήκια που υπάρχουν στον σκύλο.
Ταυτόχρονα, θα χρειαστεί να μαζέψουμε τα περιττώματα του σκύλου για να περιοριστεί η παρουσία του παρασίτου στο περιβάλλον. Εάν είναι κουτάβι και εξακολουθεί να ανακουφίζεται μέσα στο σπίτι, τότε είναι απαραίτητο να καθαρίσετε το πάτωμα με ατμό υψηλής πίεσης για να εξαφανιστούν τα αυγά.
Πώς να προλάβετε την τοξοκαρίαση;
Για να αποφευχθεί η προσβολή σκύλων και ανθρώπων από αυτά τα σκουλήκια, συνιστάται η αποπαρασίτωση των ενήλικων σκύλων κάθε 3 μήνες ως προληπτικό μέτρο και ιδιαίτερα των σκύλων που κινδυνεύουν περισσότερο όπως οι κυνηγετικοί ή οι κοπροφάγοι σκύλοι ( που τρώνε τα δικά τους περιττώματα ή άλλα ζώα).
Τα κουτάβια πρέπει να αποπαρασιτώνονται από την ηλικία των 2 εβδομάδων και στη συνέχεια κάθε 15 ημέρες έως δύο εβδομάδες μετά τον απογαλακτισμό και στη συνέχεια μία φορά το μήνα μέχρι να γίνουν 6 μηνών.