Τι είναι η ιστιοκυττάρωση;
Ιστιοκυττάρωση ορίζεται ως ένας πολλαπλασιασμός, μερικές φορές καρκινικός, του αριθμού των ιστιοκυττάρων, αυτών των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που υπάρχουν στον συνδετικό ιστό.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ιστιοκυττάρωσης σε σκύλους:
- δερμική ιστιοκυττάρωση, μια απλή πολλαπλασιαστική διαταραχή των ιστιοκυττάρων που εντοπίζονται στο δέρμα,
- συστηματική ιστιοκυττάρωση που επηρεάζει το δέρμα και άλλα όργανα,
- κακοήθης ιστιοκυττάρωση, ένας όγκος πολλαπλασιασμός των ιστιοκυττάρων. Για να χαρακτηρίσουμε κακοήθη ιστιοκυττάρωση, μιλάμε επίσης για ιστιοκυτταρικό σάρκωμα.
Πώς εκδηλώνεται η ιστιοκυττάρωση στους σκύλους;
Σημεία δερματικής και συστηματικής ιστιοκυττάρωσης
Οι δερματικές και συστηματικές ιστιοκτυώσεις εκδηλώνονται με το σχηματισμό πλακών ή οζιδίων στο δέρμα. Αυτές οι βλάβες, μεμονωμένες ή πολλαπλές, μερικές φορές είναι αλωπεκικές (χωρίς τρίχες) και μπορεί να προκαλέσουν έλκος. Συχνά εξαφανίζονται και μετά επανεμφανίζονται. Οι βλάβες εμφανίζονται κατά προτίμηση στο πρόσωπο, το λαιμό, το όσχεο, το περίνεο και στο άκρο των άκρων.
Σε περίπτωση συστηματικής ιστιοκυττάρωσης, οι τοπικοί λεμφαδένες μπορεί να διογκωθούν και οι βλάβες να επηρεάσουν τα μάτια, τη ρινική κοιλότητα αλλά και τον σπλήνα, το ήπαρ, τους πνεύμονες και τον μυελό των οστών. Η νόσος εξελίσσεται χρόνια και ακανόνιστα.
Οι αρσενικοί σκύλοι του βουνού Bernese είναι γνωστό ότι έχουν προδιάθεση για συστηματική ιστιοκυττάρωση, αλλά πολλές άλλες ράτσες όπως το Rottweiler, το Golden Retriever, το Belgian Shepherd, το Poodle, το Border Collie ή ακόμα και το Labrador μπορεί να επηρεαστούν.Τα νεαρά σκυλιά προσβάλλονται συχνότερα.
Συμπτώματα κακοήθους ιστιοκυττάρωσης
Υπάρχουν δύο τύποι κακοήθους ιστιοκυττάρωσης:
- ιστιοκυτταρικό αιμοφαγοκυτταρικό σάρκωμα που χαρακτηρίζεται από την ταχεία εμφάνιση διηθητικής μάζας, η οποία καταστρέφει τους υποκείμενους ιστούς, στο επίπεδο ενός άκρου και γενικά κοντά σε μια άρθρωση. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ηλικιωμένους σκύλους.
- Διάχυτο δενδριτικό ιστιοκυτταρικό σάρκωμα το οποίο εντοπίζεται κυρίως σε σκύλους του βουνού Bernese (80% των περιπτώσεων), Rottweilers και Retrievers (Golden, Labrador, Flat coat). Η διάχυτη μορφή είναι μια εξαιρετικά επιθετική μορφή η οποία εκδηλώνεται με το σχηματισμό συμπαγών μαζών όγκου σε διάφορα όργανα όπως ο σπλήνας, το ήπαρ, οι λεμφαδένες, οι πνεύμονες και ο μυελός των οστών. Σε προσβεβλημένους σκύλους, η ασθένεια έχει ως αποτέλεσμα συμπτώματα όπως λήθαργο, απώλεια βάρους, υπερθερμία, αναπνευστικά σημεία (βήχας, δύσπνοια), χωλότητα όταν εμπλέκονται τα οστά και επιληπτικές κρίσεις όταν προκαλείται εγκεφαλική βλάβη.Οι δερματικές βλάβες, από την άλλη πλευρά, είναι σπάνιες.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ιστιοκυττάρωσης;
Ο κτηνίατρός σας μπορεί να υποψιαστεί την πάθηση κατά την εξέταση του ζώου σας, λόγω των κλινικών σημείων που παρουσιάζει, αλλά η διάγνωση της βεβαιότητας βασίζεται στην ιστολογική εξέταση των ιστών του. Για να λάβετε δείγματα τραυματισμένου ιστού, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει βιοψία ή πλήρη εκτομή της μάζας. Το δείγμα που θα ληφθεί θα προετοιμαστεί στη συνέχεια για εξέταση από εξειδικευμένο κτηνιατρικό εργαστήριο.
Ποιες θεραπείες είναι διαθέσιμες;
Η συστηματική ιστιοκυττάρωση ανταποκρίνεται σε ανοσοκατασταλτικά φάρμακα στο 50% των περιπτώσεων. Αυτά μπορεί να είναι γλυκοκορτικοειδή που χρησιμοποιούνται σε υψηλές δόσεις ή άλλοι ρυθμιστές του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως η κυκλοσπορίνη ή η λουφλενομίδη. Αυτές οι θεραπείες επιτρέπουν την οριστική ίαση σε ορισμένα ζώα, αλλά άλλα παρουσιάζουν συστηματικές υποτροπές όταν διακόπτεται η θεραπεία.
Η κακοήθης ιστιοκυττάρωση αντιμετωπίζεται με χειρουργική εκτομή ή ακόμα και ακρωτηριασμό για όγκους υψηλής διήθησης. Η χημειοθεραπεία δεν φαίνεται να είναι αποτελεσματική για αυτή την πάθηση και η πρόγνωση για τους σκύλους με αυτήν είναι πολύ κακή.