✅ JAVA RHINO

Η οικογένεια Rhinocerotidae αποτελείται από πέντε είδη ομαδοποιημένα σε τέσσερα γένη, ένα από τα οποία είναι ο Rhinoceros, που περιλαμβάνει δύο ζωντανά είδη ασιατικού ρινόκερου. Ένας από αυτούς είναι ο ρινόκερος της Ιάβας, του οποίου η επιστημονική ονομασία είναι Rhinoceros sondaicus και βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Τρία υποείδη έχουν αναγνωριστεί, τα οποία είναι: Rhinoceros sondaicus sondaicus sondaicus, Rhinoceros sondaicus annamiticus (εξαφανισμένο) και Rhinoceros sondaicus inermis (εξαφανισμένο).

Η ζήτηση για το κέρατο του ρινόκερου και οι σοβαρές επιπτώσεις στον βιότοπο είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους το είδος κινδυνεύει σε κρίσιμο βαθμό, σύμφωνα με τη φύση της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Άγριας Ζωής στην Κόκκινη Λίστα.Σας προσκαλούμε να συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το φύλλο PlanetAnimal για να μάθετε περισσότερα για τα χαρακτηριστικά του ρινόκερου της Ιάβας, τον τόπο ζωής του και πολλά άλλα!

Origin

Ασία
Μπανγκλαντές
Καμπότζη
Ινδία
Ινδονησία
Λάος
Malaysia
Μυανμάρ
Ταϊλάνδη
Βιετνάμ

Χαρακτηριστικά του ρινόκερου της Ιάβας

Μεταξύ των ασιατικών ειδών, ο ρινόκερος της Ιάβας είναι ο μικρότερος, με μέσο ύψος 1,7 m, μήκος 2 έως 4 μέτρα και μάζα 1,5 έως 2 τόνους. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα θηλυκά μεγαλώνουν περισσότερο από τα αρσενικά, αν και η μάζα του σώματός τους είναι παρόμοια. Ένα από τα πιο περίεργα χαρακτηριστικά είναι ότι δεν έχουν σχεδόν καθόλου μαλλιά, εκτός από τη μύτη, το κέρατο και την ουρά, που έχουν συσσώρευση τριχών.Έχουν γκρι χρώμα, αλλά όχι έντονο.

Όσον αφορά το κέρατο, τα αρσενικά έχουν μικρό κέρατο διαστάσεων περίπου 25 εκατοστών, ενώ τα θηλυκά δεν έχουν κέρατο ή έχουν μικρό σχηματισμό που προεξέχει. Το άνω χείλος αυτών των ζώων είναι προεκτεινόμενο και επίμηκες, στην πραγματικότητα εκτείνεται πέρα από το κάτω χείλος και έχουν επίσης αρκετά μεγάλα δόντια. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ρινόκερων της Ιάβας είναι το ζαρωμένο σώμα τους, οι πτυχές μπορούν εύκολα να φανούν σε πολλά σημεία στο μεγάλο σώμα τους. Έχουν κακή όραση, αλλά μια καλά ανεπτυγμένη αίσθηση όσφρησης και ακοής.

Οικότοπος του ρινόκερου της Ιάβας

Η σειρά του ρινόκερου της Ιάβας έχει συρρικνωθεί ανησυχητικά, προηγουμένως επεκτείνονταν στο Μπαγκλαντές, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη, το Λάος, την Καμπότζη, το Βιετνάμ και πιθανώς τη νότια Κίνα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για όλες τις περιοχές στις οποίες διανεμήθηκε.Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του οικοτόπου, είναι γενικά δάση, ανοιχτά μικτά λιβάδια και σχετικά ψηλά εδάφη.

Πού ζει ο ρινόκερος της Ιάβας; Σήμερα περιορίζεται σε πεδινό βιότοπο τροπικών δασών, με μια κοντινή νεροτρύπα, η οποία είναι απαραίτητη για το είδος. Με αυτόν τον τρόπο, αυτά τα ζώα συγκεντρώνονται σε περιοχές κοντά στο νερό, με συσσωρεύσεις ορυκτών αλάτων και σχηματισμό βάλτων ή ελών.

Συνήθειες και τρόπος ζωής του ρινόκερου της Ιάβας

Ο ρινόκερος της Ιάβας είναι ιδιαίτερα μοναχικός, σχηματίζει ζεύγη μόνο για τις ημέρες αναπαραγωγής, τότε είναι δυνατό να δούμε θηλυκά με τα νεαρά ή μεμονωμένα άτομα τους. Μια τυπική συνήθεια είναι αυτή να κυλιούνται στη λάσπη, προκειμένου να ενυδατώσουν το δέρμα τους και να το προστατέψουν από παράσιτα και ασθένειες. Σε περιόδους ξηρασίας, η έλλειψη κρυψώνων μπορεί να τους δημιουργήσει προβλήματα.Σε αυτούς τους χώρους, μερικά άτομα φαίνονται μαζί, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή συναντιούνται σε αυτό το μέρος, και όχι με την ιδέα της ανασυγκρότησης.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό των αρσενικών είναι να χρησιμοποιούν τα κέρατά τους για να εμβαθύνουν τους χώρους όπου κυλιούνται. Είναι επίσης σύνηθες να τους βλέπουμε να τρίβουν τα κέρατά τους στο φλοιό των δέντρων. Είναι εδαφικές, αν και μπορεί να υπάρχουν αλληλεπικαλυπτόμενες περιοχές, πιο συχνά μεταξύ θηλυκών παρά με αρσενικά. Είναι ζώα που δεν υποχωρούν εύκολα μπροστά σε πιθανές απειλές και έχουν ακόμη και επιθετική συμπεριφορά, κυρίως με την παρουσία των μοναδικών τους αρπακτικών, που είναι οι άνθρωποι, από τους οποίους προτιμούν να μένουν πάντα μακριά.

Δίαιτα Ρινόκερου της Ιάβα

Ο ρινόκερος της Ιάβας είναι αποκλειστικά φυτοφάγος και η διατροφή του βασίζεται κυρίως σε φρούτα, φύλλα, βλαστούς και φλοιό. Έχουν προδιάθεση για τα είδη Ficus variegata και kleinhovia variegataa.Χρησιμοποιούν τα προερχόμενα χείλη τους για να αρπάξουν την τροφή και μετά να τη μασήσουν με τα δόντια τους. Καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να αρπάξουν τα μέρη των φυτών που τους ελκύουν, τόσο που μπορούν να λυγίσουν τα μικρά δέντρα για να αποκτήσουν πρόσβαση στα ψηλά σημεία όπου βρίσκονται τα φύλλα.

Από την άλλη πλευρά, χρειάζονται ένα απόθεμα μετάλλων, οπότε αν δεν υπάρχει συσσώρευση αλατιού, μπορούν να καταφύγουν στο πόσιμο θαλασσινό νερό για να αντισταθμίσουν αυτές τις διατροφικές ανάγκες.

Μια σημαντική, αλλά προβληματική πτυχή που σχετίζεται με τα τρόφιμα είναι η παρουσία στον βιότοπο του ρινόκερου της Ιάβας ενός φοίνικα, πιο συγκεκριμένα του είδους Arenga obtusifolia. Αναπτύσσοντας με ανεξέλεγκτο τρόπο, είναι σε θέση να αναστείλει την ανάπτυξη άλλων φυτών, ιδιαίτερα αυτών που αποτελούν τη διατροφή του ρινόκερου, γεγονός που οδηγεί σε σημαντικό περιορισμό της διαθεσιμότητας τροφής για τον ρινόκερο.

Αναπαραγωγή του ρινόκερου της Ιάβας

Λόγω της πληθυσμιακής κατάστασης του είδους, οι μελέτες της βιολογίας τους είναι σε ορισμένες περιπτώσεις περιορισμένες. Υπολογίζεται ότι η σεξουαλική ωριμότητα επιτυγχάνεται από τις γυναίκες στην ηλικία των 5 έως 7 ετών και από τους άνδρες στα 10 έτη. Αυτά τα ζώα μπορούν να αναπαραχθούν όλο το χρόνο. Τα αρσενικά κάνουν ήχους για να προσελκύσουν το θηλυκό, το οποίο συνήθως επιλέγει το αρσενικό με τον πιο δυνατό ήχο.

Είναι ένα είδος ερωτοτροπίας αλλά με κάποια αντιπαράθεση μεταξύ του ζευγαριού. Αυτά τα άτομα μπορούν να ζευγαρώσουν με περισσότερα από ένα μέλη κατά το αναπαραγωγικό στάδιο.

Η κύηση διαρκεί κατά μέσο όρο 16 μήνες, με το σχηματισμό ενός μωρού που θα καταναλώσει γάλα από 12 έως 24 μηνών και θα γίνει ανεξάρτητο μετά από δύο χρόνια.

Κατάσταση διατήρησης του ρινόκερου της Ιάβας

Το είδος του ρινόκερου της Ιάβας κινδυνεύει κρίσιμα και έχει εξαφανιστεί στο Μπαγκλαντές, την Καμπότζη, την Ινδία, το Λάος, τη Χερσόνησο της Μαλαισίας, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ.Η λαθροθηρία για να αποκτήσει το κέρατο ήταν η πρώτη αιτία αυτής της κατάστασης. Από την άλλη πλευρά, όλα τα υπάρχοντα άτομα περιορίζονται σε μια ενιαία περιοχή, το Εθνικό Πάρκο Ujung Kuoni στο νησί της Ιάβας, οπότε αυτό σημαίνει ότι ο πληθυσμός εξαρτάται από τη φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος, καθώς και από τις επιπτώσεις που προκαλούνται από τις ανθρώπινες ενέργειες. Η διαθεσιμότητα τροφής είναι άλλη μια αιτία πίεσης στο είδος, καθώς και η μετάδοση ορισμένων ασθενειών από τα ντόπια ζώα.

Σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), υπάρχουν λιγότερα από 20 δείγματα αυτού του είδους. Επιπλέον, τα μέτρα διατήρησης περιλαμβάνουν τον χαρακτηρισμό του ρινόκερου της Ιάβας ως προστατευόμενο είδος, καθώς και τη μακροχρόνια καταχώρισή του στο πλαίσιο της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES). Η λαθροθηρία έχει ρυθμιστεί και έχουν δημιουργηθεί πολλές συνεργασίες μεταξύ διαφόρων οργανισμών για την παρακολούθηση του είδους.