Το σούρουπο, σε μια αφίσα οποιουδήποτε αγροτικού δρόμου, μπορούμε να παρατηρήσουμε τη στρογγυλεμένη σιλουέτα της μικρής κουκουβάγιας της Αθηνάς, η στρογγυλότητά της μπορεί να είναι ακόμα και κωμική. Αν και είναι ζώο με νυχτερινές συνήθειες, μπορεί να παρατηρηθεί και κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά ο τρόπος πτήσης και η διαδρομή πτήσης του αλλάζουν ανάλογα με την ώρα και γίνεται πιο κυματιστός όταν υπάρχει φως.
Αυτό το μικρό νυκτόβιο αρπακτικό είναι ένα από τα πιο γόνιμα πτηνά στην Ευρώπη, δεν θεωρείται απειλούμενο, αν και συχνά πέφτει θύμα τροχαίων ατυχημάτων.Σε αυτό το αρχείο PlanetAnimal, σας λέμε τα πάντα για την Κουκουβάγια της Αθηνάς ή τη Μικρή Κουκουβάγια, ένα αρπακτικό χαρακτηριστικό της περιοχής της Μεσογείου.
Origin
- Αφρική
- Ασία
- Ευρώπη
Προέλευση της κουκουβάγιας της Αθηνάς
Αυτή η μικρή κουκουβάγια είναι εγγενής στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική. Οι πληθυσμοί τους είναι ευρέως διαδεδομένοι, αποφεύγοντας τις ορεινές περιοχές και τα μέρη που είναι πολύ κρύα. Η επιστημονική ονομασία αυτού του πουλιού, Athene noctua, σε σχέση με τη θεά Αθηνά, αν και πάντα συνδέθηκε με τις κουκουβάγιες, είναι η κουκουβάγια που συνδέεται με αυτή τη θεά.
Χαρακτηριστικά της κουκουβάγιας της Αθηνάς
Η μικρή κουκουβάγια της Αθηνάς ή η μικρή κουκουβάγια είναι ένα μικρό νυχτόβιο αρπακτικό πτηνό, κοντόχονδρο και μοιάζει με μικρή μπάλα. Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό του, εκτός από το στρογγυλό κεφάλι του χωρίς λοφία, όπως συνήθως έχουν οι κουκουβάγιες.
" Το φτέρωμά του είναι γκριζοκαφέ, με έντονο λευκό μάρμαρο. Η περιοχή της κοιλιάς είναι πιο ανοιχτή, αλλά και διάστικτη. Έχει λευκά φρύδια που τονίζουν τα μεγάλα κίτρινα μάτια της. Το ράμφος είναι μικρό. Με τεντωμένα φτερά, η κουκουβάγια μπορεί να φτάσει τα 54 εκατοστά, για ύψος μόλις 23 εκατοστών. Τα πόδια του είναι φτερωτά εκτός από τα νύχια."
Βιότοπος Athena's Owl
Αυτή η μικρή κουκουβάγια δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητική όσον αφορά την επιλογή του βιότοπού της, αν και προτιμά ημιδασώδεις περιοχές, όπως λιβάδια ή ελαιώνες. Δεν του αρέσουν τα πολύ πυκνά δάση και είναι σύνηθες να το παρατηρούμε κοντά σε ανθρώπινες τοποθεσίες, μπορεί να φωλιάσει ακόμη και σε αστικά και προαστιακά πάρκα.
Επίσης, μπορεί να ζήσει σε ημιερήμους περιοχές, χωράφια και περιβόλια. Σπάνια παρατηρείται σε ορεινές περιοχές.
Η κουκουβάγια της Αθηνάς που ταΐζει
Η διατροφή της κουκουβάγιας είναι ποικίλη και εξαρτάται από την περιοχή στην οποία ζει και το είδος της διαθέσιμης τροφής. Έχει διαπιστωθεί ότι όσο πιο βόρεια ζουν, τόσο περισσότερο η διατροφή τους βασίζεται σε σπονδυλωτά, ειδικά σε τρωκτικά. Ομοίως, όπως νοτιότερα, τα ασπόνδυλα, όπως τα έντομα και τα σκουλήκια, είναι η κύρια πορεία τους. Είναι λοιπόν σαρκοφάγο ζώο.
Η μικρή κουκουβάγια έχει δύο τρόπους τροφοδοσίας, σκαρφαλωμένη σε «κουρνιά» ή πέρκα, ψηλό δέντρο ή κορμό, από όπου παρακολουθεί τη λεία της και στη συνέχεια πέφτει πάνω της.
Αναπαραγωγή της κουκουβάγιας της Αθηνάς
Η περίοδος αναπαραγωγής αυτού του ζώου ξεκινά την άνοιξη, στα τέλη Μαρτίου, όταν ακούγεται το συγκεκριμένο τραγούδι του που θυμίζει το παράπονο νιαούρισμα μιας γάτας, και τελειώνει τον Απρίλιο, όταν το θηλυκό γεννά τα αυγά του. Οι κουκουβάγιες, όταν βρίσκουν ένα ταίρι, το κρατούν για μια ζωή, όπως και η επικράτειά τους.Αυτά τα πουλιά δεν φτιάχνουν φωλιές, καθώς εκμεταλλεύονται τις φυσικές τρύπες στα δέντρα ή οικειοποιούνται τις εγκαταλειμμένες φωλιές άλλων πτηνών.
Το αρσενικό δεν συμμετέχει στην επώαση των ωαρίων, μόνο το θηλυκό, το οποίο θα τραφεί από το αρσενικό κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Όταν τα αυγά εκκολάπτονται, και οι δύο γονείς ταΐζουν τους νεοσσούς για περίπου ένα μήνα, οπότε οι νεοσσοί είναι αρκετά δυνατοί για να πετάξουν, αν και οι γονείς τους θα πρέπει να συνεχίσουν να τους ταΐζουν.
Εικόνες της μικρής κουκουβάγιας ή της μικρής κουκουβάγιας
